L en N in elektra - kleurcodering van draden

De overgrote meerderheid van kabels heeft verschillende kleuren aderisolatie. Dit wordt gedaan in overeenstemming met GOST R 50462-2009, die de norm zet voor het markeren van ln in elektriciteit (fase- en neutrale draden in elektrische installaties). Naleving van deze regel garandeert snel en veilig werken van de kapitein in een grote industriële faciliteit en stelt u ook in staat elektrische verwondingen tijdens zelfreparatie te voorkomen.

Diverse kleuren voor de isolatie van elektrische kabels

De kleurcodering van draden is divers en heel verschillend voor aardings-, fase- en neutrale geleiders. Om verwarring te voorkomen, regelen de vereisten van de PUE welke kleur de aardedraad moet worden gebruikt in het voedingspaneel, welke kleuren moeten worden gebruikt voor nul en fase.

Als het installatiewerk is uitgevoerd door een hooggekwalificeerde elektricien die moderne normen kent voor het werken met elektrische draden, hoeft u geen toevlucht te nemen tot het gebruik van een indicatieschroevendraaier of een multimeter. Het doel van elke kabelkern wordt ontcijferd door de kleuraanduiding ervan te kennen.

Kleur aardgeleider

Vanaf 01.01.2011 mag de kleur van de aarding (of nulleider) alleen geelgroen zijn. Deze kleurcodering van draden wordt ook waargenomen bij het opstellen van diagrammen waarop dergelijke draden zijn ondertekend met de Latijnse letters PE. De kleuren van een van de aders zijn niet altijd bedoeld voor aarding op kabels - meestal wordt dit gedaan als de kabel drie, vijf of meer aders heeft.

Speciale aandacht moet worden besteed aan PEN-draden met gecombineerde "aarde" en "nul". Dit type aansluiting komt nog steeds veel voor in oudere gebouwen, waar de elektrificatie werd uitgevoerd volgens verouderde regelgeving en nog niet is bijgewerkt. Als de kabel volgens de regels werd gelegd, werd de blauwe kleur van de isolatie gebruikt en werd geelgroene cambric op de uiteinden en verbindingen aangebracht. Hoewel, u kunt ook de kleur van de aardingsdraad (nulstelling) precies het tegenovergestelde vinden: geelgroen met blauwe uiteinden.

Beschermende aarding is verplicht bij het leggen van lijnen in residentiële en industriële gebouwen en wordt gereguleerd door de PUE- en GOST 18714-81-normen. De neutrale aardedraad moet zo min mogelijk weerstand hebben, hetzelfde geldt voor de aardlus. Als alle installatiewerkzaamheden correct zijn uitgevoerd, zal aarding een betrouwbare beschermer zijn van het leven en de gezondheid van de mens in het geval van storingen in de elektriciteitsleiding. Daarom is de juiste markering van kabels voor aarding cruciaal en mag aarding helemaal niet worden gebruikt. In alle nieuwe huizen gebeurt de bedrading volgens de nieuwe regels en de oude worden in de wachtrij geplaatst om deze te vervangen.

Kleuren voor neutrale draad

Voor "nul" (of nul werkcontact) worden alleen bepaalde draadkleuren gebruikt, ook strikt gedefinieerd door elektrische normen. Het kan blauw, lichtblauw of blauw zijn met een witte streep, en ongeacht het aantal aders in de kabel: een driekernige draad zal in dit opzicht op geen enkele manier verschillen van een vijfaderige draad of met een nog groter aantal aders. In elektrische circuits komt "nul" overeen met de Latijnse letter N - het is betrokken bij het sluiten van het voedingscircuit en in de circuits kan het worden gelezen als "min" (fase is respectievelijk "plus").

Kleuren voor fasegeleiders

Deze elektrische draden vereisen extra zorgvuldige en "respectvolle" behandeling, aangezien ze stroomdragend zijn en onzorgvuldig aanraken een ernstige elektrische schok kan veroorzaken. De kleurcodering van de draden voor het aansluiten van de fase is behoorlijk divers - alleen de kleuren naast blauw, geel en groen kunnen niet worden gebruikt. Tot op zekere hoogte is het veel handiger om te onthouden wat de kleur van de fasedraad kan zijn - NIET blauw of blauw, NIET geel of groen.

Op elektrische circuits wordt de fase aangegeven door de Latijnse letter L. Dezelfde markeringen worden gebruikt op de draden, als de kleurmarkering er niet op is aangebracht. Als de kabel is ontworpen om drie fasen te verbinden, worden de fasegeleiders gemarkeerd met de letter L met een cijfer. Om bijvoorbeeld een diagram op te stellen voor een driefasig 380 V-netwerk, werden L1, L2, L3 gebruikt. Zelfs bij elektriciteit wordt een alternatieve aanduiding aangenomen: A, B, C.

Voordat u met het werk begint, moet u beslissen hoe de combinatie van draden er in kleur uit zal zien en zich strikt aan de geselecteerde kleur moet houden.

Als dit probleem zelfs in het stadium van voorbereidende werkzaamheden is doordacht en in aanmerking is genomen bij het opstellen van bedradingsschema's, moet u het vereiste aantal kabels aanschaffen met geleiders in de vereiste kleuren. Als de vereiste draad toch opraakt, kunt u de aders handmatig markeren:

• gewone cambric;
• krimpen cambric;
• elektrische tape.

Zie ook in deze video over de normen voor kleurcodering van draden in Europa en Rusland:

Handmatige kleurmarkering

Het wordt gebruikt in gevallen waarin het tijdens de installatie nodig is om draden met aders van dezelfde kleur te gebruiken. Het gebeurt ook vaak bij het werken in oude gebouwen, waarbij de installatie van elektrische bedrading werd uitgevoerd lang voordat de normen verschenen.

Ervaren elektriciens, zodat er geen verwarring is tijdens het verdere onderhoud van het elektrische circuit, gebruikte kits waarmee u de fasedraden kunt markeren. Dit is ook toegestaan ​​door moderne regels, omdat sommige kabels zijn gemaakt zonder kleurletteraanduidingen. De plaats van gebruik van handmatige markering wordt gereguleerd door de normen van PUE, GOST en algemeen aanvaarde aanbevelingen. Het is bevestigd aan de uiteinden van de geleider waar het verbinding maakt met de bus.

Markering van tweeaderige draden

Als de kabel al op het netwerk is aangesloten, wordt een speciale indicatieschroevendraaier gebruikt om naar fasekabels in een elektricien te zoeken - er is een LED in zijn geval die oplicht wanneer de angel van het apparaat de fase raakt.

Vervolgens hebt u een speciale krimpkous of isolatietape nodig om de fase en nul te markeren.

De normen verplichten niet om dergelijke markeringen over de gehele lengte op elektrische geleiders aan te brengen. Het is alleen toegestaan ​​om het te markeren op de gewrichten en verbindingen van de noodzakelijke contacten. Daarom, als het nodig is om markeringen op elektrische kabels aan te brengen zonder aanduidingen, moet u van tevoren materialen aanschaffen om ze handmatig te markeren.

Het aantal gebruikte kleuren hangt af van het gebruikte schema, maar de belangrijkste aanbeveling is er nog steeds - het is raadzaam om kleuren te gebruiken die de mogelijkheid van verwarring uitsluiten. Die. gebruik geen blauwe, gele of groene markeringen voor fasegeleiders. In een enkelfasig netwerk wordt de fase bijvoorbeeld meestal rood aangegeven.

Markering van driekernige draden

Als u de fase, nul en aarde in driekernige draden moet bepalen, kunt u dit proberen met een multimeter. Het apparaat is ingesteld om de wisselspanning te meten en vervolgens voorzichtig de fase aan te raken met de sondes (u kunt deze ook vinden met een indicatieschroevendraaier) en vervolgens de twee resterende draden.Vervolgens moet u de indicatoren onthouden en met elkaar vergelijken - de "fase-nul" -combinatie geeft meestal een hogere spanning weer dan de "fase-aarde".

Wanneer fase, nul en aarde zijn bepaald, kan markering worden aangebracht. Volgens de regels wordt een gekleurde geelgroene draad gebruikt voor aarding, of liever een geleider met een dergelijke kleur, daarom wordt deze gemarkeerd met elektrische tape van geschikte kleuren. Nul is respectievelijk gemarkeerd met blauwe elektrische tape en elke andere fase.

Als gevolg

Correcte draadmarkering is een voorwaarde voor hoogwaardige installatie van elektrische bedrading bij het uitvoeren van werkzaamheden van enige complexiteit. Het vergemakkelijkt zowel de installatie zelf als het daaropvolgende onderhoud van het elektrische netwerk enorm. Om ervoor te zorgen dat elektriciens "dezelfde taal spreken", zijn er verplichte normen voor kleurlettermarkering opgesteld, die zelfs in verschillende landen op elkaar lijken. Volgens hen is L de aanduiding van de fase en is N de nul.