Wymiary puszek i szczegóły ich montażu

Taka koncepcja jak średnica kielicha nie jest do końca poprawna, jeśli chodzi o montaż. Jeśli wymiary puszki i puszki są do siebie odpowiednie, należy obliczyć średnicę otworu, który należy wywiercić w ścianie. Tutaj już trzeba spojrzeć na jego materiał (na przykład podczas instalacji na płytkach ceramicznych istnieje wiele niuansów), ile gniazd zostanie ustawionych i jak blisko siebie będą.

Co musisz wiedzieć o montażu nasadki, aby wybrać średnicę otworu

Montaż z pewnymi niuansami można wykonać w ścianach z dowolnych materiałów. Główne różnice dotyczą wiercenia otworów w betonie, cegle, płycie gipsowo-kartonowej i drewnie, a montaż w ścianach wykonanych z innych materiałów będzie prowadzony analogicznie do wymienionych.

Istnieje znacząca różnica między instalacją jednego gniazdka a ich blokiem składającym się z dwóch lub więcej punktów przyłączeniowych. W drugim przypadku, oprócz lokalizacji, konieczne jest obliczenie odległości między środkami skrzynek gniazdowych, jednak nie jest to trudne, ponieważ będzie równa odległości między środkami ozdobnych nakładek pokryw wylotowych.

Instalacja jednego gniazda

Wszystkie wykonane w tym przypadku oznaczenia dotyczą położenia samego odpływu, a kąt jego nachylenia jest regulowany już podczas montażu części wewnętrznej.

Znacznie ułatwia pracę posiadając niezbędne narzędzia, takie jak dobra wiertarka i koronka do puszek z gniazdami, dzięki której wykonanie dziury w ścianie zajmuje dwie do trzech minut. Jeśli wiertło do gniazda w betonie nie znajduje się w istniejącym zestawie narzędzi, wystarczy wiertło ze zwycięską końcówką.

Średnica samego gniazda dobierana jest w taki sposób, aby wewnętrzna część gniazda pasowała do niego swobodnie (ale bez dużego luzu). Nie jest to wcale trudne - wymiary zdecydowanej większości urządzeń są wykonane według jednego standardu, a rzadkie wyjątki najprawdopodobniej będą widoczne gołym okiem. Jeśli chodzi o średnicę otworów na same puszki, ich rozmiary zależą od materiału ściany, w której zostaną wycięte.

Zaznaczając linie środkowe, możesz i powinieneś narysować nieco dalej niż wymagana średnica koła, wzdłuż którego zostanie wybrana korona. Jeśli nagle wiertło wyskoczy ze środka, będzie to zauważalne, a następnie będzie można wyrównać samo gniazdo podczas zakrywania go roztworem. Dodatkowe linie, nawet jeśli nie zostaną wymazane, zostaną pokryte ozdobną pokrywą wylotu.

Beton

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest dobór korony betonowej o takiej średnicy, aby między kielichem a ścianą pozostawała szczelina 0,5-1 cm, jest to konieczne, aby można było tam wepchnąć rozwiązanie, które po stwardnieniu pewnie utrzyma kielich w ścianie. Nie jest to już zalecane, w takim przypadku istnieje możliwość, że rozwiązanie nie zahaczy się prawidłowo o ścianę i cała konstrukcja prędzej czy później wypadnie.

Samo wiercenie otworów jest bardzo proste - w środku oznaczenia wykonuje się wiertło, aby zamocować tam środkową oś korony. Wiercenie rozpoczyna się przy niskich obrotach, aby wiertło przecinało oryginalny kanał.

Konieczne jest uwzględnienie efektu nagrzewania i rozszerzania się materiałów przed tarciem - aby tego uniknąć, podczas wiercenia należy polać koronę wodą. Aby to zrobić, możesz zaprosić asystenta lub stworzyć urządzenie, które zostanie umieszczone na samym ćwiczeniu.

Kiedy korona zagłębia się w ścianę na wymaganą głębokość, pozostaje ją usunąć, wybić wycięty kawałek i przyciąć sam otwór.

Jeśli nie ma koronek na rozety, to można w „staroświecki” sposób zrobić otwór na gniazdo - wywiercić rowki wzdłuż średnicy zaznaczonego koła (jak najbliżej siebie) i usunąć wewnętrzną część dłutem lub dziurkaczem.

Można je połączyć, jeśli korona jest już stara lub beton jest zbyt twardy. Konieczne jest wywiercenie otworów wzdłuż obwodu koła za pomocą wiertła, po czym korona na gniazdo będzie już używana.

Film przedstawia przykład montażu puszek podtynkowych w ścianie betonowej:

Cegła

Metody wiercenia są tutaj takie same, jak w przypadku powierzchni betonowej, a rozmiar otworu dobiera się według tej samej zasady - ma on nieco większą szerokość, aby można było włożyć tam zaprawę. Różnica polega na tym, że inaczej oblicza się głębokość kielicha, gdyż dodatkowe wykończenie należy wykonać na cegle - głównie tynku, a korpus puszki musi być zlicowany ze ścianą.

Najłatwiejszym sposobem rozwiązania tego problemu jest ułożenie drutu w ścianie, jeszcze przed tynkiem. Po ułożeniu tynku koniec drutu jest wyciągany, a gdy roztwór stwardnieje, wykonywana jest instalacja gniazda. Otwór na niego wierci się tuż pod drutem i bardzo ostrożnie, aby go nie zaczepić. Następnie wykonuje się rowek w okablowaniu za pomocą dłuta lub perforatora i można zainstalować gniazdo.

Płytki ceramiczne

Oprócz tego, że konieczne jest podjęcie decyzji, jak wykonać otwór w płytce pod odpływ, pojawia się tutaj taka sama trudność, jak przy montażu puszki w otynkowanej ścianie - musi być zlicowana z powierzchnią ściany.

Bardziej złożona opcja polega na układaniu płytek na końcu i instalowaniu gniazdka od samego początku na głównej ścianie. Tutaj będziesz musiał obliczyć, ile powinien z niego wystawać - brana jest pod uwagę warstwa kleju do płytek i grubość samej płytki. Wadą tej metody jest prawdopodobieństwo złego zamocowania puszki, ponieważ rozwiązanie zwiąże ją tylko ze ścianą nośną, a reszta nie będzie mocowana tak sztywno, jak potrzeba.

Dodatkową komplikacją jest konieczność dokładnego wyliczenia miejsca, w którym należy wyciąć otwór w samej płytce - kilka milimetrów rozbieżności i gniazdo po prostu nie wpadnie na miejsce - trzeba będzie ponownie wywiercić w ścianie lub wyciąć kolejną płytkę.

Uproszczona wersja jest wykonywana na tej samej zasadzie, ale w nieco innej kolejności. W głównej ścianie wierci się otwór, w którym schowany jest przewód (sam stroboskop okablowania przy wejściu do puszki powinien być wykonany możliwie głęboko), a sam otwór jest zamknięty. Miejsce to zostaje zapamiętane (wysokość od posadzki i odległość od ściany) i wykonywane są dalsze prace przy tynkowaniu ściany (w razie potrzeby) i układaniu płytek. Po całkowitym związaniu tynku i kleju do płytek można wyciąć otwór na przycisk uruchamiający.

Otwór w płytce, która jest już przyklejona do ściany, można wyciąć na dwa sposoby, dwa to użycie korony pokrytej diamentem (przebije ona ścianę razem z płytką) lub użycie „baleriny” - narzędzia zaprojektowanego specjalnie do płytek. W pierwszym przypadku technika jest taka sama jak w przypadku ściany betonowej, aw drugim na wiertło nakłada się rodzaj kompasu, który porysuje w płytce otwór o określonej średnicy - wtedy trzeba będzie oddzielnie wywiercić ścianę.

Najważniejsze jest, aby zatrzymać się w czasie, aby nie uszkodzić drutu. Jeśli masz pewność co do obliczeń, możesz wywiercić otwór na istniejącym, w którym drut jest ukryty. Możesz również zrobić otwór na gniazdo z boku, wziąć przewód, włożyć roztwór do otworu, w którym był.

Więcej szczegółów na temat niuansów instalowania skrzynek z gniazdami w wyłożonej kafelkami ścianie można zobaczyć w tym filmie:

Płyta gipsowo-kartonowa

Nie sprawdzi się tu zwykłe gniazdo - do tego materiału trzeba dokupić okulary ze stopkami. Ich charakterystyczną cechą jest to, że otwory w płycie gipsowo-kartonowej muszą być wywiercone dokładnie na wymiar kielicha - nie trzeba ich „sadzić” na zaprawie. Utrwalenie następuje dzięki obrzeżom dociskanym do płyty gipsowo-kartonowej od zewnątrz oraz nogom mocującym, które przyciągają się do niej od wewnątrz.

Jedynym wyjątkiem od tej procedury może być użycie płyty gipsowo-kartonowej, z której może się wyłamać gniazdo. W takim przypadku należy ją wzmocnić od wewnątrz sklejką - nogi gniazda będą się o nią opierały, a wysiłek zostanie rozłożony na większą powierzchnię.

Szczegółowe instrukcje dotyczące instalowania gniazdek w płycie gipsowo-kartonowej na tym filmie:

Instalacja dwóch lub więcej gniazdek

Wszystko odbywa się dokładnie w tej samej kolejności, w zależności od materiału ściany, na której wykonywana jest instalacja. Jedyną różnicą jest konieczność obliczenia odległości między zainstalowanymi puszkami gniazdowymi, dla których istnieją trzy główne metody.

• Najłatwiej jest użyć skrzynki z gniazdami. To wszystkie te same plastikowe okulary, ale między nimi jest zworka - jest tam początkowo robiona i odcinana w sklepie, jeśli ktoś chce kupić tylko jedno gniazdo. W tym przypadku wszystko zostało już obliczone z góry i pozostaje tylko przenieść wymiary między środkami puszek na ścianę.
• To samo można zrobić z osłonami wylotów. W końcu zostaną zainstalowane blisko siebie, więc wystarczy położyć je na stole, zmierzyć odległość między środkami i przenieść to na oznaczenie.
• Elektrycy, którzy są stale zaangażowani w instalację, aby za każdym razem nie mierzyć odległości między gniazdami, wykonują szablony. W tym celu pobiera się gładką płytkę, pośrodku rysuje się poziomą linię, na której zaznaczono odległość między środkami przyszłych gniazd. Teraz pozostaje wywiercić otwory w ramie, aby można było włożyć do nich koronę. Podczas wiercenia ścian głównym zadaniem jest ustawienie ramy i wywiercenie środkowych rowków, którym równa się korona.

gotowy szablon do montażu puszek

Ten film przedstawia metodę roboczą instalacji skrzynek gniazdowych przy użyciu samodzielnie wykonanych szablonów:

Krótko o głównym

Średnica kupowanego gniazda zależy wyłącznie od gniazda, które zostanie w nim zamocowane. Aby mieć pewność, że są do siebie podobne, warto je kupić w tym samym sklepie lub zabrać ze sobą gniazdko elektryczne i przymierzyć.

Otwór w ścianie może być nieco większy niż średnica samego gniazda lub dokładnie do jego rozmiaru. Zależy to od tego, czy zaprawa zostanie użyta do zamocowania go w ścianie.

Minimalną odległość między gniazdami określają ich ozdobne osłony - jeśli gniazda znajdują się blisko siebie, należy zmierzyć odległość między środkami ich osłon.