Jak zrobić bruzdę ze szlifierki własnymi rękami

Profesjonalna bruzdownica to doskonały pomocnik dla elektryka-instalatora: duża prędkość pracy, niezawodna ochrona i minimalne zapylenie. Jego jedyną wadą jest wysoka cena, którą można ominąć wykonując samodzielnie wykonany frez - dyszę do szlifierki, która daje mniej więcej taką samą wydajność cięcia.

Jak działa bruzdownica

Aby zrozumieć, jak złożyć domowej roboty bruzdownicę ze szlifierki, musisz wiedzieć, jak działa fabrycznie wykonane urządzenie. Jego główne części to potężny silnik elektryczny, na wale którego osadzone są dwie betonowe tarcze. Odległość między nimi jest regulowana za pomocą nakrętek. Dodatkowymi, ale nie mniej ważnymi komponentami są nakładka ochronna, która pełni również funkcję odpylacza oraz listwa regulacyjna, która określa głębokość rowka.

Ustawiamy wymaganą głębokość cięcia, podłączamy odkurzacz, a teraz wystarczy użyć frezu bruzdowego wzdłuż narysowanych na ścianie oznaczeń, po czym na dziurkacz nakłada się dyszę do bruzdowania ścian (popularnie zwaną „łopatą”) i wybija się beton od wewnętrznej strony nacięcia.

Jeśli używasz szlifierki zamiast bruzdownicy

szlifierka z domowym odpylaczem, odpowiednia do drobnych prac

Z projektu jasno wynika, że ​​w skrajnym przypadku maszynę do robienia stroboskopów można zastąpić zwykłą szlifierką - połóż na niej dysk na betonie i wykonaj niezbędne cięcia w dwóch przejściach. Naprawdę robią to, jeśli potrzebny jest jeden mały stroboskop, ale praktyka i wiele recenzji pokazuje, że po takim stroboskopie kurz osiada na tyle długo, że może zatrzymać całą pracę.

Jeśli konieczne jest wyszlifowanie kilku rowków, strata czasu będzie znaczna, a jeśli taka praca będzie wykonywana w regularnych odstępach czasu, metoda stanie się nieskuteczna. Inne wady tej metody to brak możliwości zachowania tych samych wymiarów krawędzi rowka i ich głębokości. Nie można tego nazwać znaczącą wadą, ale czasami jest najeżony kawałkiem ściany odpadającym podczas wydrążania rdzenia rowka.

Jeśli pozwala na to długość wału montażowego, na szlifierce można na raz położyć dwie tarcze na betonie, a następnie stroboskop zostanie odcięty za jednym razem. Nawet jeśli nie poruszysz kwestii bezpieczeństwa, mniej pyłu nie będzie i osiada z tą samą prędkością. W rezultacie oszczędność czasu okaże się nieznaczna, a ryzyko obrażeń wzrośnie o rząd wielkości.

Jak zamienić szlifierkę w bruzdownicę

Aby zrobić pełnowartościową bruzdę ścian ze szlifierki własnymi rękami, musisz rozwiązać dwa pytania:

• Odpylanie. To podstawowy problem - bez jego rozwiązania dalsza modernizacja nie ma sensu.
• Umieszczenie na wale przeznaczonym na jedną tarczę, dwa okręgi na betonie. W takim przypadku konstrukcja musi być niezawodna i zapewniać ściśle prostopadłe położenie okręgów do płaszczyzny cięcia - najmniejsze pochylenie przy 3000 lub więcej obr / min jest w najlepszym przypadku zakleszczeniem i awarią skrzyni biegów lub silnika.

Wykonanie obudowy ochronnej

W zasadzie ta część tworzy ze szlifierki kątowej domowej roboty bruzdownicę - taka dysza do szlifierki zastępuje standardowe zabezpieczenie zamontowane na urządzeniu, całkowicie ukrywając część koła, która nie jest zanurzona w ścianie. Nie powinno być wątpliwości, jak wykonać elementy złączne - są one po prostu kopiowane z części fabrycznej.

Osłoną ochronno-odpylającą jest spłaszczony cylinder odcięty z boku, w którym znajduje się odgałęzienie do podłączenia węża od odkurzacza (można zastosować konstrukcyjną, a jeśli zrobimy filtr cyklonowy to zwykły domowy).

Wysokość cylindra jest wystarczająca, aby pomieścić dwie tarcze w wymaganej odległości od siebie. Aby to zrobić, potrzebujesz dwóch żelaznych półkolistych płyt i paska stali, który je utrzyma. Listwa jest zagięta, przyspawana do zaokrąglonych części płyt i podstawa obudowy jest gotowa.

W zależności od łączników zabezpieczenia fabrycznego, w płycie, która będzie przylegała do korpusu szlifierki, oprócz rowka na wałek wykonuje się otwory na śruby lub przyspawany jest zacisk dociskowy.

Regulacja głębokości cięcia

Część obudowy rozwiązująca ten problem jest jednocześnie prowadnicą bruzdownicy - jeśli przymocujesz do niej koła, to urządzenie bez problemu przesunie się po ścianie wzdłuż nich.

Wykonany jest w kształcie litery "L" lub "T" - dolna część "litery" jest rysowana z dwóch rogów, które są przymocowane do górnej części osłony ochronnej tak, aby dolna część mogła swobodnie unosić się i opadać, co pozwoli na regulację, jak bardzo będą wyglądały krążki -pod obudową. Najłatwiejszym sposobem zamocowania go w danej pozycji jest połączenie śrubowe lub ogranicznik.

Dodatkowo do podstawy prowadnicy przyspawane są ściany boczne, dzięki czemu pył, niezależnie od ustawienia głębokości cięcia, nie wydostaje się spod obudowy.

Górna część „litery” jest potrzebna do stabilizacji - na niej zamontowane są koła umożliwiające płynne przesuwanie bruzdownicy po ścianie.

Montaż dwóch tarcz na wale

Niezwykle rzadko zdarza się, że fabryczny wał szlifierki ma wystarczającą długość, co pozwoli na natychmiastowe zamocowanie na nim dwóch okręgów. Istnieją dwa logiczne sposoby wyjścia z tej sytuacji - szlifowanie nowego wału lub wykonanie nakrętki, która zacisnęłaby pierwszy okrąg i przytrzymałaby drugi. Z kilku powodów drugie rozwiązanie jest bardziej opłacalne:

• Nie ma potrzeby demontowania młynka.
• Jeśli urządzenie zawiedzie, możesz kupić inne i po prostu zmienić na nim nakrętkę.
• Technicznie łatwiej jest wyrzeźbić nakrętkę niż wałek, który łączy się ze skrzynią biegów.
• Nakrętka jest obrabiana razem z tuleją.

Dyski nakłada się w następującej kolejności:

1. Pierwsza tarcza jest zainstalowana na wale szlifierki.
2. Na wierzchu leży rękaw, a na nim drugie kółko.
3. Nakrętkę przewleka się przez górną tarczę, tulei i dokręca naciskając pierwszą tarczę, a drugą zaciskając między nią a tuleją.

Cała konstrukcja jest wyraźnie pokazana na wideo:

Funkcje pracy z domowej roboty bruzdownicą

Struktura wewnętrzna fabrycznej bruzdownicy różni się nieco od szlifierki - jest przeznaczona do jednego zadania, jest maksymalnie uproszczona i wymaga komponentów wyższej jakości. Siła na wale szlifierki jest przenoszona przez przekładnię stożkową i wszystko jest przeznaczone do czyszczenia powierzchni i cięcia żelaza.

Siły powstające podczas wycinania rowka szybko niszczą przekładnię i łożyska. Ułatwia to podwójne obciążenie elementów mechanizmu oraz fakt, że druga tarcza nie znajduje się w miejscu konstrukcyjnym, co oznacza, że ​​siła jest przenoszona pod innym kątem.

W każdym razie koszt bruzdownicy jest o rząd wielkości wyższy niż szlifierki i często łatwiej jest kupić nową szlifierkę kątową niż jedną bruzdownicę. Ale to nie powinno kolidować z przestrzeganiem prostych zaleceń, które przedłużą żywotność domowej roboty bruzdownicy wykonanej ze szlifierki:

• Należy upewnić się, że przyrząd nie przegrzewa się i, jeśli to możliwe, jak najczęściej odpoczywać.
• Nie zaszkodzi też ocenić, o ile szybsza jest praca z dwoma dyskami niż z jednym. Regulowana osłona głębokości cięcia zapewnia ochronę przed kurzem i stosunkowo proste rowki, nawet podczas wykonywania dwóch równoległych cięć. Jeśli dodatkowy ruch wzdłuż ściany za pomocą jednotarczowej bruzdownicy wydłuży jej żywotność, warto ograniczyć się do tej opcji.

W efekcie bruzdownica wykonana własnymi rękami, wykonana z wysokiej jakości, działa nie gorzej niż oryginalna fabryka, ale istnieje ryzyko szybkiego zniszczenia szlifierki, która jest jej podstawą. Jeśli musisz często wycinać rowki, lepiej kupić własny frez do bruzd, zaprojektowany specjalnie do rowkowania ścian, a szlifierka przerobiona na frez do rowków jest bardziej odpowiednia do prac okresowych.