Is het mogelijk om de grondweerstand te meten met een multimeter en hoe doe je dat correct?

Het feit dat de regels nodig zijn om periodiek de aardingsweerstand te meten, is niet zomaar iemands uitvinding of gril, het is in de eerste plaats een kwestie van de veiligheid van mensenlevens. Er zijn bepaalde normen en metingen moeten daaraan voldoen. In dit artikel zullen we kijken hoe we de grondweerstand kunnen meten met een multimeter en andere meetinstrumenten.

Voordat u de aarding in een privéwoning controleert, is het erg belangrijk dat u de essentie van deze procedure begrijpt, waarom deze wordt uitgevoerd, wat is het belangrijkste doel, waarom is het zo nodig?

Wat is aarden?

Beschermende aarding is de doelbewuste verbinding met de grond van die delen van elektrische apparatuur die, tijdens normaal gebruik van het elektrische netwerk, niet onder invloed staan ​​van spanning, maar daardoor kunnen worden beïnvloed als gevolg van een defecte isolatie. Het belangrijkste doel van aarding is om mensen te beschermen tegen elektrische stroom.

Het belangrijkste onderdeel van beschermende aarding is de lus. Het is een ontwerp van natuurlijke of kunstmatige aardelektroden, dat wil zeggen dat meerdere aardelektroden tot één geheel zijn verbonden. Stalen staven worden meestal gebruikt als elektroden. Koperstaven worden minder vaak gebruikt omdat het duur is.

Maar als je het kunt betalen, houd er dan rekening mee dat koper de ideale optie en de beste geleider is.

Logischerwijs is het duidelijk dat de aardlus in de grond moet zitten. Omdat we geïnteresseerd zijn in het beschermen van het huis, wordt er niet ver van het gebouw en het stroomscherm een ​​geschikte plaats met normale grond gekozen. Drie pinnen worden in de grond gedreven zodat ze in een driehoek staan ​​en de afstand daartussen is 1,5 m.

Deze elektroden moeten zo diep mogelijk worden gedreven (hun lengte moet minimaal 2 m zijn).

Nu heb je een lasmachine en een metalen bus nodig, waarmee de elektroden in een gelijkzijdige driehoek aan elkaar moeten worden gebonden. Het circuit is klaar, nu moet je er een koperen geleider op bevestigen, die verder in de afscherming gaat en daar op de aardingsbus wordt aangesloten. En aardingsgeleiders van alle stopcontacten worden naar deze bus geleid.

De lus moet vóór gebruik worden getest op grondweerstand.

Over wat aarding is in de volgende video:

Wat is de essentie van aardingswerk?

Het werkingsprincipe van beschermende aarding is gebaseerd op de belangrijkste kwaliteit van elektrische stroom - om door geleiders te stromen die de minste weerstand hebben. De weerstand van het menselijk lichaam wordt door veel factoren beïnvloed, maar komt gemiddeld overeen met 1000 ohm.

Volgens de elektrische installatieregels (PUE) moet de aardingslus een veel lagere weerstand hebben (niet meer dan 4 ohm is toegestaan).

Kijk nu, wat is het principe van beschermende aarding. Als een elektrisch apparaat defect is, dat wil zeggen dat er een isolatiedoorslag is opgetreden en er een potentiaal op zijn lichaam is verschenen, en iemand het heeft aangeraakt, dan zal de stroom van het oppervlak van het apparaat door een persoon de grond in gaan, het pad zal eruit zien als een "hand-lichaam-been '. Dit is levensgevaarlijk, de huidige waarde van 100 mA veroorzaakt onomkeerbare processen.

Beschermende aarding minimaliseert dit risico. Moderne elektrische apparaten hebben een interne aardverbinding tussen de stekker en de behuizing. Wanneer het apparaat door middel van een stekker op het stopcontact wordt aangesloten en als gevolg van schade aan het lichaam een ​​potentiaal ontstaat, zal het via een aardingsgeleider met een lage weerstand de grond in gaan.Dat wil zeggen, de stroom gaat niet door een persoon met een weerstand van 1000 ohm, maar door een geleider, waarin deze waarde veel minder is.

Daarom is het meten van de aardingsweerstand een belangrijke stap in de inrichting van de elektrische economie in onze woongebouwen. We hebben 100% zekerheid nodig dat deze waarde onder onze menselijke 1000 Ohm ligt.

En vergeet niet dat dit geen eenmalige procedure is, de weerstand moet periodiek worden gemeten en het circuit zelf moet constant in goede staat worden gehouden.

De aarding van stopcontacten controleren

Als u een huis of appartement heeft gekocht en alle elektrische onderdelen in de kamer al voor u waren geïnstalleerd, hoe controleert u dan de aarding in het stopcontact?

Om te beginnen raden we u aan een visuele inspectie uit te voeren. Koppel de toegangsmachine naar het appartement los en demonteer één stopcontact. Het moet een geschikte aansluiting hebben waarop de aardingsgeleider is aangesloten, in de regel heeft het een geelgroen kleurontwerp. Als al deze aanwezig zijn, is de uitlaat geaard. Als u slechts twee draden vindt - bruin en blauw (fase en nul), dan heeft de uitlaat geen beschermende aarding.

Tegelijkertijd betekent de aanwezigheid van een geelgroene geleider niet dat de aarding naar behoren werkt.

De efficiëntie van het circuit kan worden bepaald met een speciaal apparaat, zonder welke geen elektricien kan doen, een multimeter. Het algoritme voor deze controle is als volgt:

• Schakel de ingangsschakelaar in het schakelbord in, dat wil zeggen dat er spanning aanwezig moet zijn in de stopcontacten.
• Stel de spanningsmeetmodus in op het apparaat.

• Nu moet je de fase en het nulcontact met de sondes van het apparaat aanraken en de spanning ertussen meten. Het apparaat moet een waarde van ongeveer 220 V weergeven.
• Voer een vergelijkbare meting uit tussen de fase- en aardingscontacten. De gemeten spanning zal enigszins afwijken van de eerste waarde, maar het feit dat sommige cijfers op het scherm verschijnen, geeft aan dat er aarding is in de kamer. Als er geen cijfers op het scherm van het apparaat staan, betekent dit dat de aardlus afwezig is of in een defecte staat verkeert.

Als er geen multimeter is, kunt u de werking van het circuit controleren met een tester die met de hand is gemonteerd. Je zal nodig hebben:

• patroon;
• gloeilamp;
• draden;
• eindschakelaars.

Elektriciens noemen zo'n tester "controlelampje" of afgekort "control". Raak de ene eindsonde aan op het fasecontact, terwijl de andere de nul raakt. Het lampje moet tegelijkertijd gaan branden. Breng nu de door u aangeraakte eindschakelaar op nul naar de antenne van het aardingscontact. Als het lampje weer gaat branden, is de aardingslus operationeel. De lamp gaat niet branden als de beschermende aarde niet werkt. Een zwakke gloed duidt op een slechte contourconditie.

Als een aardlekschakelaar is aangesloten op het te testen circuit, kan het tijdens de testacties werken, wat betekent dat de aardlus werkt.

Notitie! Er kan zich een dergelijke situatie voordoen dat wanneer de eindschakelaars de fase- en aardingscontacten raken, de lamp niet oplichtte. Probeer vervolgens de sonde vanaf het fasecontact naar nul te verplaatsen, het is mogelijk dat tijdens de aansluiting van de uitlaat nul met de fase verstrikt was.

Idealiter zou u moeten beginnen met het controleren van acties met het feit dat u een indicatieschroevendraaier gebruikt om het fasecontact in het schakelapparaat te bepalen.

Deze methode wordt duidelijk weergegeven in de video:

De volgende indirecte situaties kunnen ook duiden op een defecte of niet-verbonden aardlus:

• een wasmachine of boiler wordt geëlektrocuteerd;
• er komt ruis uit de luidsprekers wanneer het stereosysteem werkt.

Metingen

En toch, in de vraag hoe de aardingsweerstand te meten, is het beter om geen multimeter, maar een megohmmeter te gebruiken. De beste optie wordt beschouwd als een draagbaar elektrisch meetinstrument M-416.Zijn werk is gebaseerd op een compensatiemeetmethode, hiervoor gebruiken ze een potentiële elektrode en een hulpaarde-elektrode. De meetlimieten zijn van 0,1 tot 1000 Ohm, het apparaat kan worden gebruikt bij temperaturen van -25 tot +60 graden, de stroom wordt geleverd door drie 1,5 V-batterijen.

En nu een stapsgewijze instructie van het hele proces hoe de weerstand van de aardlus te meten:

• Plaats het apparaat op een horizontaal vlak oppervlak.
• Kalibreer het nu. Selecteer de "control" -modus, druk op de rode knop en zet de pijl, terwijl u deze ingedrukt houdt, op de "nul" -positie.
• Er is ook enige weerstand in de verbindingsdraden tussen de terminals, om deze invloed te minimaliseren, plaatst u het apparaat dichter bij de gemeten aardelektrode.
• Selecteer het gewenste verbindingsschema. U kunt de weerstand ruwweg controleren, hiervoor verbindt u de kabels met jumpers en sluit u het apparaat aan in een drieklemscircuit. Voor de nauwkeurigheid van metingen moet de fout die de verbindingsdraden geven worden geëlimineerd, dat wil zeggen dat een jumper tussen de klemmen wordt verwijderd en een verbindingsschema met vier klemmen wordt gebruikt (het wordt trouwens op de kap van het apparaat getekend).
• Rij de hulpelektrode en de sondeerstang de grond in tot een diepte van minimaal 0,5 m, houd er rekening mee dat de grond stevig en niet los moet zijn. Gebruik een voorhamer om te hameren, slagen moeten recht zijn, zonder te zwaaien.

• Reinig de plaats waar u de geleiders op de aardelektrode aansluit met een vijl uit de verf. Gebruik koperen geleiders van 1,5 mm als geleiders²... Als u een circuit met drie klemmen gebruikt, zal het bestand fungeren als een verbindingssonde tussen de aardelektrode en de aansluiting, omdat aan de andere kant een koperdraad met een doorsnede van 2,5 mm wordt aangesloten².
• En nu gaan we direct kijken hoe we de aardingsweerstand kunnen meten. Selecteer het bereik "x1" (dat wil zeggen, vermenigvuldig met "1"). Druk op de rode knop en draai de knop om de pijl op nul te zetten. Voor grote weerstanden is het nodig om een ​​groter bereik ("x5" of "x20") te selecteren. Aangezien we het bereik "x1" hebben gekozen, komt het cijfer op de schaal overeen met de gemeten weerstand.

Het is duidelijk hoe de aardingsmeting wordt uitgevoerd in de volgende video:

Enkele basisparameters en regels

Het maakt niet uit in welke tijd van het jaar u metingen uitvoert, de metingen moeten altijd voldoen aan de volgende normen:

Het wordt aanbevolen om metingen uit te voeren onder bepaalde weersomstandigheden, wanneer de aarde als de meest dichte wordt beschouwd.

De ideale tijd is midden in de zomer (als de grond droog is) en midden in de winter (als de grond erg bevroren is).

Natte grond heeft een grote invloed op de huidige stroming, daarom zullen metingen in nat en vochtig weer in de lente of herfst worden verstoord.

Er is nog een manier om metingen uit te voeren met een stroomtang, maar de beste optie is om contact op te nemen met een gespecialiseerde dienst. Het elektrisch laboratorium zal alle noodzakelijke metingen uitvoeren en een geschikt protocol opstellen, dat de locatie van de tests, de aard en de soortelijke weerstand van de bodem, de meetwaarden met een seizoensgebonden correctiefactor zal aangeven.