Jak prawidłowo podłączyć gniazdko - szczegółowe instrukcje
Przed podłączeniem gniazdka musisz zdecydować, jak dokładnie podłączyć go do istniejącej sieci. Aby to zrobić, musisz dokładnie wyobrazić sobie, jak będzie on używany w przyszłości: dla jednego urządzenia elektrycznego małej mocy lub dla kilku urządzeń.
Okablowanie otwarte i zamknięte
Różnica między metodami a widoczna gołym okiem. Zamknięte okablowanie znajduje się wewnątrz ściany, w której wybija się lub wycina rowki (rowki), w których drut łączący jest ukryty pod warstwą kitu. Otwarte okablowanie układa się wzdłuż powierzchni ściany, na której jest utrzymywane w specjalnych łącznikach lub układane w plastikowych prowadnicach - kanałach kablowych.
Odpowiednio, jeśli widzisz przewody pasujące do gniazdka, oznacza to, że okablowanie jest otwarte. W przeciwnym razie stosuje się zamknięte okablowanie, do układania którego wycięto ściany.
Te dwa sposoby podłączenia gniazdka można łączyć ze sobą - jeśli stare punkty są połączone w sposób zamknięty, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby podłączyć nowy otwarty. Nie ma wyboru tylko w jednym przypadku - w domach drewnianych gniazdo można podłączyć wyłącznie w sposób otwarty, podobnie jak wszystkie inne przewody elektryczne.
Otwarte okablowanie - zalety i wady
Analogia do najpopularniejszego przedłużacza (zabezpieczenia przeciwprzepięciowego), który jest zasadniczo dodatkową gałęzią sieci elektrycznej, ale jest podłączony nie do skrzynki połączeniowej, ale do gniazdka, pomoże zrozumieć, co jest dobrego w otwartym okablowaniu.
Korzyści:
- Nie musisz ciąć ściany, aby zainstalować nowe gniazdko. Dotyczy to zwłaszcza lokali, które zostały już odnowione.
- Do montażu nie są potrzebne narzędzia, takie jak bruzdownica czy wiertarka udarowa.
- W przypadku awarii nie musisz otwierać ściany - całe okablowanie masz przed oczami.
- Szybkość instalacji. Nawet po wykonaniu wszystkich prac dodanie jeszcze jednego punktu do istniejącego układu to kwestia kilku minut.
- W razie potrzeby można całkowicie szybko zmienić okablowanie - idealne do tymczasowych schematów połączeń.
Niedogodności:
- Istnieje duże prawdopodobieństwo zewnętrznego wpływu na okablowanie - dzieci, zwierzęta domowe, można po prostu przypadkowo podłączyć. Wadę tę niweluje układanie przewodów w kanałach kablowych.
- Otwarte przewody psują całe wnętrze pomieszczenia. To prawda, że wszystko zależy od umiejętności projektowych właściciela pokoju - kanały kablowe idealnie wpasują się w nowoczesne rozwiązania projektowe, a jeśli pomieszczenie jest wykonane w stylu retro, to produkowane są do tego specjalne druty i inne akcesoria.
- Konieczność zakupu specjalnych łączników, nawet jeśli kanały kablowe nie są używane - w domach drewnianych otwarte okablowanie należy układać w odległości 0,5-1 cm od powierzchni ściany. Często druty układane są w żelaznych rurach - wszystkie te wymagania mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania otwartego okablowania.
W rezultacie ta metoda łączenia usprawiedliwia się, jeśli z jakiegoś powodu nie ma sensu układanie przewodów do wylotu w ścianie. Oprócz tego, że okablowanie będzie widoczne, nie będzie różnic w działaniu gniazdka.
Ukryte okablowanie - wady i zalety
Pomimo pewnych istotnych wad znajduje zastosowanie niemal wszędzie - zalety jego użytkowania wciąż przeważają.
Korzyści:
- Przewody do gniazdka wpasowują się w ścianę, dzięki czemu tapeta jest swobodnie przyklejana na zewnątrz lub wykonywana jest inna dekoracja.
- Spełnia wszystkie wymagania przeciwpożarowe (w budynkach betonowych) - nawet w przypadku zwarcia nie ma potrzeby bać się pożaru z przewodów w ścianie.
- Bardzo małe prawdopodobieństwo uszkodzenia okablowania - można je uszkodzić tylko podczas wiercenia ścian.
Niedogodności:
- Aby zainstalować, musisz wyciąć ściany.
- Prace naprawcze są trudne.
- Jeśli ściany są wykończone, po ułożeniu dodatkowego gniazdka będziesz musiał go powtórzyć.
Wady są niwelowane przez wstępne obliczenia - jeśli z góry zaplanujesz, gdzie i który blok gniazd należy zainstalować, problemy w przyszłości zwykle nie pojawiają się.
Istniejące metody połączeń
Dwa lub więcej gniazd można połączyć względem siebie i innych elementów obwodu tylko na trzy sposoby: szeregowo, równolegle lub mieszane. Innymi słowy, pierwsze dwie metody to połączenie łańcuchowe i połączenie w gwiazdę.
Każdy z nich ma swoje zalety i wady, które należy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji, który obwód do podłączenia gniazd zostanie zastosowany w każdym konkretnym przypadku - zależy to głównie od tego, który kabel jest potrzebny i jego ilość.
Nie mniejszą uwagę należy zwrócić na to, jakie okablowanie jest już zainstalowane w mieszkaniu - jeśli podłączone urządzenie ma dużą moc, jest prawdopodobne, że aby podłączyć gniazdko, będziesz musiał wyciągnąć nowy przewód z centrali w pobliżu licznika.
Najważniejszą zasadą, którą we wszystkich przypadkach należy wziąć pod uwagę przy podłączaniu gniazd do obwodów, jest to, że każde skręcenie przewodów razem jest słabym ogniwem w obwodzie elektrycznym - im więcej, tym większe prawdopodobieństwo, że okablowanie z czasem ulegnie awarii.
Połączenie równoległe - połączenie w gwiazdę
Istotą metody jest to, że połączenie kilku punktów następuje w jednym miejscu, na które spada cały ładunek, jednocześnie włączając urządzenia elektryczne. W praktyce równoległe połączenie gniazd oznacza, że jeden główny kabel wchodzi do puszki połączeniowej pomieszczenia, z którego zasilane są pozostałe gniazda. Ważną kwestią jest to, że w przypadku tej metody oddzielny przewód przechodzi do każdego punktu ze skrzynki połączeniowej.
Zalety metody są oczywiste - każdy gniazdko działa autonomicznie, a jeśli jeden z nich zawiedzie, reszta będzie dalej działać. Wadą jest to, że jak przepali się styk centralny, z którego zasilane są wszystkie punkty, to na żadnym z nich nie będzie napięcia, ale to też jest zaleta, gdyż będzie wiadomo z dużą dozą pewności, gdzie szukać przerwy.
Kolejną wadą, która wyróżnia się równoległym połączeniem gniazd, jest duże zużycie drutu, ponieważ od centralnych styków do każdego punktu należy ułożyć oddzielny przewodnik. Problem częściowo rozwiązuje fakt, że do centralnych styków można ułożyć drut o większym przekroju, a cieńszy można z niego poprowadzić do gniazd, ale w tym przypadku stosuje się już połączenie mieszane.
Połączenie szeregowe - połączenie łańcuchowe
Łączenie gniazd pętlą polega na łączeniu ich jeden po drugim, a zamiast skręcania przewodów wykorzystuje się styki samych gniazd. Te. faza i zero docierają do pierwszego gniazdka, a stamtąd przewody są wyrzucane do drugiego, trzeciego i tak dalej - do ostatniego punktu.
W czystej postaci połączenie gniazd z pętlą jest stosowane tylko wtedy, gdy konieczne jest połączenie bloku gniazd lub przesunięcie punktu na pewną odległość. W tym drugim przypadku stary wylot nie zawsze jest usuwany - często jest pozostawiony, ponieważ w przypadku przegrupowania ponowne wybranie ściany jest niewłaściwe.
Kolejną wyróżniającą się cechą jest połączenie gniazd za pomocą pętli - nie można do nich podłączyć potężnych urządzeń, takich jak klimatyzatory, pralki, mikrofale i konwencjonalne piekarniki elektryczne. Ten zakaz jest podyktowany dużą liczbą połączeń, które odróżniają połączenie łańcuchowe, a każde z nich jest słabym ogniwem w obwodzie elektrycznym.
Połączenie bloku gniazd z pętlą opisano szczegółowo w tym filmie:
Mieszane połączenie i uziemienie w łańcuchu
Aby zwiększyć niezawodność okablowania podczas korzystania z połączenia łańcuchowego gniazd, można użyć połączenia mieszanego. Jego istotą jest to, że główny kabel wchodzi do skrzynki połączeniowej pomieszczenia, a następnie podłącza się do niego najdalsze gniazdko. Dalej od tego drutu rozgałęzienia są wykonane do pozostałych gniazd, które znajdują się między odległym punktem a skrzynką przyłączową.
Dzięki temu połączeniu kabel do okablowania jest oszczędzany, a niezawodność sieci wzrasta, ponieważ jeśli jedno z gniazd ulegnie awarii, reszta będzie działać (chyba że wypali się skręt w pobliżu głównego kabla).
Dlatego przy szeregowym połączeniu gniazd uziemienie jest obowiązkowe - jeśli po prostu przeciągniesz przewód uziemiający od zacisku do zacisku, to jeśli przepali się na jednym z nich, pozostałe gniazda pozostaną niezabezpieczone. Jeśli poprowadzisz jeden kabel przez wszystkie gniazda, ale zrobisz odgałęzienie w pobliżu każdego z nich, niezawodność wzrośnie.
Najbardziej poprawnym sposobem prawidłowego podłączenia gniazdka z połączeniem mieszanym, które jest używane w większości przypadków, jest poprowadzenie głównego przewodu pod sufitem i rozgałęzienie go do puszek. Jeśli pozwala na to przekrój okablowania, możesz już połączyć kilka punktów pętlą z jednym zstępującym przewodem.
Wada takiego połączenia jest taka sama jak w przypadku połączenia szeregowego - duża liczba skrętów (plus na każdej gałęzi trzeba wykonać małą skrzynkę przyłączeniową). Aby nie myśleć raz jeszcze, czy można podłączyć potężne urządzenia elektryczne do takich gniazd, należy dokładnie obliczyć okablowanie i lepiej jest użyć połączenia równoległego.
W tym filmie można zobaczyć, jak powstaje połączenie mieszane: uziemienie jest połączone odgałęzieniem, a faza i zero są połączone pętlą.
Połączenie pierścieniowe
Nieco egzotyczny schemat połączeń dla krajów postsowieckich, ale niewątpliwie ma swoje zalety. Ma to na celu poprowadzenie pełnego kręgu kabla głównego od głównego panelu elektrycznego w całym mieszkaniu, co wróci do początku. W każdym pomieszczeniu wykonuje się w nim nacięcia, które będą puszkami połączeniowymi, z których jego pierścień jest już ułożony po pomieszczeniu, a od niego gałęzie już trafiają do poszczególnych gniazd lub ich grup pętli.
W takim przypadku, jeśli drut wypali się w dowolnym miejscu, kolejna część okablowania nadal działa, ponieważ prąd dociera do niego z drugiej strony pierścienia. Dlatego pod względem niezawodności ta metoda praktycznie nie jest gorsza niż połączenie równoległe. Z drugiej strony, jeśli okablowanie przepali się, to w każdym przypadku należy je naprawić, a zużycie drutu jest nadal wyższe niż w przypadku standardowego połączenia.
Jak wybrać właściwą drogę
Wszystko zależy od kwoty, jaką możesz sobie pozwolić na wydanie, mocy urządzenia, które będzie podłączone do tego gniazdka, a także obecności lub braku dekoracji na ścianach (chęć i umiejętność zepsucia).
W każdym razie najbardziej niezawodnym sposobem podłączenia dowolnego gniazda jest oddzielne (równoległe) połączenie bezpośrednio z panelem głównym lub skrzynką przyłączeniową w pomieszczeniu (jeśli pozwala na to rozmiar kabla).Jeśli gniazdko jest planowane tylko do podłączenia telewizora lub podobnych niezbyt wydajnych urządzeń, połączenie łańcuchowe jest całkiem odpowiednie.
Jeśli planowane jest okablowanie w nowym domu lub modernizacja (wymiana) starego w mieszkaniu, to przede wszystkim należy, bez nadmiernej skromności, wyobrazić sobie, jakie urządzenia elektryczne chciałoby się mieć - co w zasadzie można podłączyć do sieci. Na tej podstawie można już obliczyć wymagany przekrój przewodów i sposób ich łączenia.
