Jak prawidłowo połączyć ze sobą przewody

Aby zapewnić, że zasilanie w Twoim domu jest zawsze wysokiej jakości, nieprzerwane i niezawodne, bardzo ważne jest prawidłowe podłączenie przewodów podczas prac instalacyjnych. Istnieje wiele sposobów, omówimy szczegółowo każdy z nich z jego zaletami i wadami, z instrukcjami krok po kroku dotyczącymi przełączania. Zwrócimy również uwagę na odwieczne pytanie elektryków - jak łączyć przewody, których rdzenie są wykonane z różnych metali (na przykład miedzi i aluminium).

Usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów

Chciałbym natychmiast zająć się kwestią, która będzie wspólna dla każdej metody. Przed podłączeniem przewodów do wspólnej jednostki elektrycznej, należy je zdjąć z górnej warstwy izolacyjnej.

Można to zrobić za pomocą noża montażowego. Ta metoda jest prosta, ale prawdopodobieństwo uszkodzenia rdzenia przewodzącego jest wysokie. Aby zrobić wszystko dobrze, musisz wyraźnie postępować zgodnie z instrukcjami krok po kroku:

1. Umieść drut na płaskiej powierzchni (takiej jak stół).
2. Naciśnij go lewym palcem wskazującym.
3. Prawą ręką weź nóż i lekko wciśnij go w izolacyjną powłokę drutu. Aby uniknąć zaczepienia metalowego rdzenia, ustaw go pod kątem w stosunku do cięcia. Jeśli kąt jest prawidłowy, istnieje możliwość okrągłego nacięcia w rdzeniu, w wyniku którego może się on następnie złamać.
4. Trzymanie noża w tej pozycji. Palcem wskazującym lewej dłoni powoli obróć przewodnik o jeden pełny obrót, przecinając w ten sposób izolację na całym obwodzie.
5. Pozostaje tylko zdjąć wycięty kawałek izolacji.

Profesjonalni elektrycy teraz koniecznie mają w swoim arsenale takie urządzenie jak striptizerka. Jest to wielofunkcyjne narzędzie, które można wykorzystać do zdejmowania izolacji z przewodu lub kabla. Może być proste, półautomatyczne i automatyczne. Najważniejsze jest to, że gdy izolacja zostanie usunięta za pomocą ściągacza, przewód nie zostanie uszkodzony. Dla każdej standardowej średnicy rdzenia takie narzędzie ma kalibrowany otwór z krawędzią tnącą.

Długość, na jaką konieczne jest odizolowanie przewodów z przewodów, jest różna dla każdej metody połączenia.

Pokrętny

Zacznijmy od najprostszej i najbardziej znanej metody - skręcania. Można go również nazwać najstarszym, nie bez powodu elektrycy nazywają skręcanie między sobą „staromodną metodą”.

Nie powiemy Ci, że takie połączenie przewodowe jest trwałe i niezawodne. Zgodnie z głównym dokumentem w elektrotechnice PUE („Zasady instalacji elektrycznych”) skręcanie jest generalnie zabronione, mimo że pół wieku temu było używane wszędzie. Faktem jest, że w tamtych czasach obciążenie mieszkań składało się tylko z oświetlenia, radia lub telewizji. Biorąc pod uwagę obecne obciążenie w nowoczesnych mieszkaniach, w których na co dzień używa się ogromnej ilości sprzętu AGD, nie ma już starej izolacji, przekrojów przewodów i sposobów podłączania przewodów.

Niemniej jednak porozmawiamy o skręcaniu, a nawet w pierwszej kolejności, ponieważ jest to główny etap w takich opcjach połączenia, jak spawanie i lutowanie.

Pozytywne strony

Najważniejszą zaletą skręcania jest to, że nie wymaga absolutnie żadnych kosztów materiałowych. Wszystko, czego potrzebujesz, to nóż do usunięcia warstwy izolacyjnej z przewodów i szczypce do wykonania połączenia.

Drugą niezaprzeczalną zaletą skręcania jest prostota wykonania.Nie potrzebujesz żadnej specjalnej wiedzy ani umiejętności, każda osoba, która kiedykolwiek trzymała szczypce w rękach, może to zrobić.

Podczas skręcania można podłączyć kilka przewodów jednocześnie, ale ich całkowita liczba nie powinna przekraczać sześciu.

Negatywne strony

Główną wadą skręcania jest zawodność; z czasem słabnie. Wynika to z faktu, że w rdzeniach kabla lub drutu występuje resztkowe odkształcenie sprężyste. W miejscu skręcenia wzrasta opór przejścia, który jest obarczony załamaniem kontaktu i ogrzewania. W najlepszym przypadku znajdziesz go na czas i ponownie uszczelnisz połączenie, w najgorszym przypadku może dojść do pożaru.

Za pomocą skręcania nie można łączyć przewodów elektrycznych wykonanych z różnych metali. Wyjątkowo można skręcać drut miedziany i aluminiowy, ale tylko wtedy, gdy rdzeń miedziany był wcześniej cynowany lutem.

W elektrotechnice istnieją koncepcje odłączalnego lub nierozłącznego połączenia. Tak więc skręcanie nie dotyczy ani jednego, ani drugiego. Połączenie rozłączne charakteryzuje się tym, że jego końce można rozłączać wielokrotnie. Przy skręcaniu nie da się tego w pełni zrobić, za każdym razem po kolejnej promocji i skręceniu żył ulegną pogorszeniu. Niemożliwe jest również nazwanie skrętu integralnym połączeniem, ponieważ brakuje mu niezbędnych koncepcji wytrzymałości, niezawodności i stabilności. To kolejna wada połączenia skrętnego.

Montowanie

Jeśli z jakiegoś powodu nie masz możliwości skorzystania z innych metod łączenia przewodów elektrycznych, możesz użyć skrętu, po prostu zrób to dobrze. Bardzo często jest używany jako opcja tymczasowa, a następnie jest zastępowany przez bardziej niezawodne metody przełączania.

Jak łączyć przewody za pomocą skrętów? Na początek żyły są usuwane o 70-80 mm. Najważniejsze jest, aby skręcić wszystkie przełączane przewody w jeden skręt w tym samym czasie i nie nawijać jednego wokół drugiego.

Wiele osób przez pomyłkę zaczyna skręcać przewody razem z miejsca, w którym kończy się warstwa izolacyjna. Ale lepiej jest zacisnąć obie żyły w tym miejscu za pomocą szczypiec, a drugim złapać końce drutów i wykonać ruchy obrotowe w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.

Jeśli drut jest mały, możesz go skręcić ręcznie. Dopasuj przewody do odcięcia izolacji i przytrzymaj je mocno lewą ręką. Zagnij wszystkie przełączane końce w jedno zgięcie pod kątem 90 stopni (wystarczy zagięcie o długości 10-15 mm). Przytrzymaj tę fałdę prawą ręką i obróć ją zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Należy to zrobić stanowczo i stanowczo. Jeśli na końcu trudno jest przekręcić dłońmi, użyj szczypiec, jak opisano powyżej. Gdy loki są płaskie i piękne, możesz je przyciąć.

Można też łączyć w ten sposób kilka przewodów, ale wtedy, aby ułatwić ich skręcanie, wydłużamy zagięcie, gdzieś rzędu 20-30 mm.

Jak prawidłowo skręcić przewody pokazano na tym filmie:

Istnieje również sposób na skręcenie przewodów za pomocą śrubokręta, zobacz o tym tutaj:

Skręcanie przewodów za pomocą specjalnego narzędzia, patrz tutaj:

Teraz powstały skręt należy dokładnie zaizolować. W tym celu stosuje się taśmę elektryczną. Nie żałuj tego, nawiń go na kilka warstw, a nie tylko izoluj samo połączenie, ale także przejdź 2-3 cm nad izolacją żył. W ten sposób zapewnisz izolacyjną niezawodność skrętu i ochronisz połączenie stykowe przed wilgocią.

Istnieje również możliwość zaizolowania połączenia przewodów rurkami termicznymi. Najważniejsze, aby nie zapomnieć o wcześniejszym założeniu rury na jeden z przewodów, które mają być podłączone, a następnie umieszczeniu skrętów na miejscu. Ciepło obkurcza rurkę cieplną, więc delikatnie podgrzej jej krawędzie, a będzie mocno trzymał drut, zapewniając tym samym niezawodną izolację.

Jeśli skręcanie jest wykonane z wysoką jakością, prawdopodobnie będzie Ci służyć przez wiele lat, pod warunkiem, że prąd obciążenia w sieci jest normalny. Ale nadal lepiej nie zatrzymywać się na tym etapie i wzmacniać połączenia przez spawanie lub lutowanie.

Lutowanie

Lutowanie ma miejsce, gdy przewody elektryczne są łączone za pomocą stopionego lutu. Ten typ połączenia jest najbardziej odpowiedni dla przewodów miedzianych. Chociaż obecnie istnieją różne topniki do aluminium, doświadczeni elektrycy wolą powstrzymać się od takiego lutowania. Ale jeśli to konieczne, możesz użyć specjalnych topników, a nawet lutować miedź z aluminium.

Pozytywne strony

Tego typu połączenia ze skręcaniem nie można porównać, lutowanie jest znacznie bardziej niezawodne (pod względem niezawodności ustępuje tylko spawaniu).

Za pomocą lutowania można łączyć skręcone i lite przewody, a także żyły o różnych przekrojach.

Ten rodzaj połączenia nie wymaga żadnej konserwacji przez cały okres eksploatacji.

Lutowanie jest uważane za tanie, z urządzeń potrzebna jest tylko lutownica, a topnik z lutowiem jest bardzo tani, a ich zużycie jest bardzo skąpe.

Negatywne strony

Wadą tej metody jest duża pracochłonność. Lutowanie wymaga pewnych prac przygotowawczych, żyły drutów należy przed skręceniem cynować. Powierzchnie przeznaczone do lutowania muszą być wolne od tlenków i absolutnie czyste przed rozpoczęciem pracy.

I oczywiście potrzebne jest doświadczenie w posiadaniu lutownicy, to znaczy ten, kto będzie łączył przewody przez lutowanie, musi mieć określone kwalifikacje. Rzeczywiście, w procesie lutowania bardzo ważne jest utrzymanie wymaganego reżimu temperaturowego. Nieogrzewana lutownica nie nagrzeje połączenia dobrze; przegrzanie jest również niedopuszczalne, ponieważ topnik wypali się bardzo szybko, bez czasu na wykonanie swojej pracy.

Lutowanie jest procesem powolnym, ale ta wada jest kompensowana przez niezawodność uzyskaną dzięki połączeniu styków.

Montowanie

Proces lutowania krok po kroku wygląda następująco:

1. Zdejmij izolację z rdzeni o 40-50 mm.
2. Przeszlifuj gołe rdzenie papierem ściernym do uzyskania połysku.
3. Zanurz rozgrzaną lutownicę w kalafonii i kilkakrotnie przesuwaj ją po czyszczonych powierzchniach.
4. Skręcać.
5. Przyłóż grot lutownicy do lutowia.
6. Teraz natychmiast podgrzej skręt za pomocą zrekrutowanego lutowia, cyna powinna się stopić i wypełnić szczeliny między zwojami.
7. W ten sposób cały skręt jest zawijany w puszkę, po czym pozostawia się go do ostygnięcia.
8. Utwardzony lut przetrzyj alkoholem i zaizoluj.

Na tym filmie pokazano druty lutownicze z lutownicą:

Druty lutownicze z lutownicą gazową:

Lutowanie skrętów przez zanurzenie w stopionym lutowiu:

Spawalniczy

Aby połączenie przewodów elektrycznych było jak najbardziej niezawodne, rozważana metoda skręcania musi być dodatkowo zabezpieczona przez spawanie. Jest podobny do lutowania, tylko teraz zamiast lutownicy używana jest spawarka.

Pozytywne strony

Ta metoda jest bardziej preferowana niż wszystkie inne, ponieważ spełnia wszystkie wymagania prawne w zakresie niezawodności i jakości.

Metoda spawania polega na ogrzewaniu kontaktowym końców drutów elektrodą węglową do momentu powstania kulki (punktu styku). Kula ta jest uzyskiwana jako pojedyncza całość ze stopionych końców wszystkich połączonych rdzeni, co zapewnia bezpieczny i niezawodny kontakt, nie słabnie i nie utlenia się z czasem.

Negatywne strony

Wadą spawania jest to, że do wykonania takiej pracy potrzebna jest pewna wiedza, doświadczenie, umiejętności i specjalne urządzenia, często trzeba kontaktować się ze specjalistami.

Montowanie

Aby wykonać połączenie przewodowe przez spawanie, będziesz potrzebować następujących osprzętu, narzędzi i materiałów:

• falownik spawalniczy o mocy co najmniej 1 kW, jego napięcie wyjściowe musi wynosić do 24 V;
• elektroda węglowa lub grafitowa;
• okulary lub maska ​​do ochrony oczu;
• Spawalnicze rękawice skórzane do ochrony dłoni;
• nóż montażowy lub ściągacz do usuwania warstwy izolacyjnej z przewodów;
• papier ścierny (do czyszczenia połączonych powierzchni przewodzących);
• taśma izolacyjna do dalszej izolacji złącza spawanego.

Kolejność prac jest następująca:

1. Uwolnij każdy przewód, który ma być podłączony, od izolacji na 60-70 mm.
2. Wyszlifuj odsłonięte żyły na wysoki połysk papierem ściernym.
3. Skręcić, po odgryzieniu, długość jego końców powinna wynosić co najmniej 50 mm.
4. Zabezpiecz zaciski uziemiające na górze skrętu.
5. Aby zapalić łuk, umieść elektrodę w dolnej części skrętu i delikatnie dotknij podłączonych przewodów. Spawanie przebiega bardzo szybko.
6. Okazuje się, że to kulka kontaktowa, którą dajesz czas na ostygnięcie, a następnie zaizolujesz taśmą.

W rezultacie na końcu uzyskuje się prawie pełny drut, to znaczy styk będzie miał najniższą rezystancję styku.

Jeśli w ten sposób podłączysz przewody miedziane, wybierz elektrodę węglowo-miedzianą.

Polecam, jeśli kupujesz spawarkę (w końcu przyda się nie tylko do łączenia przewodów, ale i do wielu innych celów), to wybierz opcję inwertera. Przy niewielkich wymiarach, wadze i zużyciu energii elektrycznej posiada szeroki zakres regulacji prądu spawania i wytwarza stabilny łuk spawalniczy. Jest to bardzo ważne, aby móc regulować prąd spawania. Jeśli wybierzesz go prawidłowo, elektroda nie będzie się kleić, a łuk będzie stabilny.

Jak odbywa się spawanie, zobacz ten film:

Przeanalizowaliśmy główne typy połączeń przewodowych. Porozmawiajmy teraz pokrótce o metodach, które są używane rzadziej, ale także gwarantują jakość i niezawodność.

Zagniatanie

W tej metodzie stosuje się specjalne tuleje lub końcówki rurowe, za pomocą których zaciska się i zaciska się przewody do połączenia. Istota metody polega na wspólnym odkształceniu rękawa i wprowadzonych do niego żył. Po odkształceniu tuleja kurczy się i ściska przewodzące powierzchnie. Przewodniki zazębiają się, co zapewnia niezawodność styku elektrycznego.

Zaletą takiego połączenia jest niezawodność, a także fakt, że można je zakwalifikować jako „zrobione i zapomniane”, nie wymaga konserwacji.

Ale oprócz pozytywnych aspektów, zaciskanie ma wiele wad. Po pierwsze, wymagane jest specjalne narzędzie (prasa do kształtowania lub szczypce mechaniczne lub hydrauliczne). Po drugie, jakość połączenia zależy bezpośrednio od odpowiednio dobranej tulei (dobierana jest w zależności od ilości podłączonych żył i ich przekroju).

Przed połączeniem dwóch przewodów za pomocą zagniatania są one nie tylko usuwane z izolacji, ale także smarowane specjalną pastą. Aluminium jest traktowane pastą kwarcowo-wazelinową, usuwa warstwę tlenku i zapobiega jej ponownemu pojawieniu się. W przypadku przewodów miedzianych nie są potrzebne zanieczyszczenia kwarcowe, wystarczy wazelina techniczna. Konieczne jest zmniejszenie tarcia. Smarowanie minimalizuje również ryzyko uszkodzenia rdzenia w wyniku odkształcenia.

Następnie rdzenie należy włożyć do tulei do wzajemnego zderzaka i naprzemiennie zagniatać po obu stronach. Złącze zaciskane izolowane jest taśmą izolacyjną, tkaniną lakierowaną lub rurką termiczną.

Sposób łączenia przewodów z tulejkami pokazano na tych filmach:

Połączenie śrubowe

W przeszłości często używano śrub do łączenia przewodów, teraz ta metoda jest bardziej nieodłączna w obwodach o zwiększonym napięciu. Styk jest niezawodny, ale jednostka elektryczna podłączona w ten sposób jest zbyt uciążliwa. Do niedawna w mieszkaniach montowano duże puszki rozgałęźne, przynajmniej jakoś w nich, ale takie połączenie można było zaaranżować.Nowoczesne skrzynki są mniejsze i nie są przeznaczone do okablowania tą metodą.

Ale zdecydowanie musisz o tym wiedzieć, ponieważ jest to jeden ze sposobów rozwiązania odwiecznego problemu łączenia przewodników wykonanych z różnych metali. Styk śrubowy jest idealny do przełączania absolutnie niekompatybilnych rdzeni - cienkich i grubych, aluminiowo-miedzianych, jedno i wielordzeniowych.

Żyły drutów należy zdjąć, a końce skręcić w formie pierścieni. Na śrubę nakłada się stalową podkładkę, następnie rzuca się pierścienie łączonych drutów (tak jest, gdy są one wykonane z jednorodnego metalu), po czym następuje kolejna stalowa podkładka i wszystko jest dokręcane nakrętką. W przypadku łączenia przewodów aluminiowych i miedzianych należy umieścić między nimi kolejną dodatkową podkładkę.

Zaletą takiego połączenia jest jego prostota. W razie potrzeby przykręcaną konstrukcję można zawsze odkręcić. W razie potrzeby można dodać więcej splotów drutu (o ile pozwala na to długość śruby).

Najważniejsze w tego typu połączeniu jest zapobieganie bezpośredniemu kontaktowi miedzi z aluminium, nie zapomnij o umieszczeniu między nimi dodatkowej podkładki. A wtedy taka jednostka przełączająca będzie służyć przez długi czas i niezawodnie.

Nowoczesne technologie

W wielu przypadkach metody te stopniowo odchodzą w przeszłość. Zastąpiono je fabrycznymi złączami przewodów, co znacznie ułatwiło i przyspieszyło prace instalacyjne i łączeniowe:

1. Listwy zaciskowe z rurowymi mosiężnymi tulejami wewnątrz. Do tych rur wkłada się odizolowane pasma drutu i mocuje za pomocą śrub.
2. Nakładki PPE ze sprężynami zaciskowymi wewnątrz. Rdzenie są wkładane do nasadki, a następnie obracane w prawo z niewielkim wysiłkiem, niezawodnie ściskając w ten sposób przewody, które mają być podłączone do wewnątrz.
3. Zaciski samozaciskowe. Wystarczy włożyć w nie druty, a tam docisk jest automatycznie mocowany.
4. Złączki dźwigniowe. Takie złącze jest wielokrotnego użytku. Wystarczy podnieść dźwignię, włożyć przewód do otworu stykowego i opuścić dźwignię do tyłu, zapewnione jest niezawodne mocowanie.

Nie mówimy szczegółowo o wszystkich istniejących listwach zaciskowych, ponieważ istnieje osobny artykuł na ten temat, w którym szczegółowo omówiono każdy rodzaj zacisków kablowych.

Mamy nadzieję, że jasno wytłumaczyliśmy, jak prawidłowo podłączyć przewody. Wybierz metodę, która najbardziej Ci odpowiada. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę przekrój i materiał przewodów, miejsce instalacji połączenia (na zewnątrz lub wewnątrz), wielkość prądu obciążenia, który będzie płynął w tym obwodzie elektrycznym.