Skurcz termiczny przewodów - przeznaczenie, rodzaje i rozmiary

Materiały termokurczliwe mają dość wysoką rezystancję elektryczną, dlatego są szeroko stosowane w elektrotechnice. Materiały te na rynku artykułów elektrycznych można nazwać nowymi, ale dość obiecującymi, ze względu na to, że mają doskonałe właściwości użytkowe. Najbardziej rozpowszechnioną z nich jest rura termokurczliwa. Pod wpływem wysokiej temperatury kurczy się i robi to tylko w kierunku poprzecznym, czyli średnica maleje, ale długość wcale się nie zmienia.

Co to za rury? Jakie mają właściwości i parametry? Z czego są wykonane i jak są prawidłowo używane? Postaramy się odpowiedzieć na wszystkie pytania.

Jak są wykonane te rurki?

Do produkcji części termokurczliwych stosuje się polietylen wysokociśnieniowy lub niskociśnieniowy. Półfabrykaty polietylenowe powinny mieć taki geometryczny kształt, aby część przybierała w przyszłości po skurczu termicznym. Te półfabrykaty poddawane są modyfikacji, czyli poddawane są działaniu metody chemicznej lub radiacyjnej.

W momencie uderzenia w materiale polimerowym rozpoczyna się proces eliminacji atomów wodoru z cząsteczek liniowych. W tym przypadku cząsteczki wydają się być zszyte razem i uzyskuje się zupełnie inną strukturę sieci, podobną do gumy. Materiał polimerowy o takiej strukturze nabiera dodatkowo takich charakterystycznych właściwości jak wodoodporność, sprężystość oraz właściwości elektroizolacyjne.

Następnie części polimeru ogrzewa się do temperatury równej temperaturze topnienia materiału wyjściowego. Podczas ogrzewania polimery staną się elastyczne i miękkie, ale ponieważ zostały poddane procedurze modyfikacji, nie topią się. Części w tym stanie na gorąco można ogólnie ściskać lub rozciągać, biorąc pod uwagę niezbędny kształt i rozmiar. Następnie są schładzane do temperatury pokojowej. Powstałe części polimerowe będą miały efekt pamięci kształtu, to znaczy po wystawieniu na działanie ciepła (ogrzewanie) przyjmą swój pierwotny wygląd geometryczny.

Z czego wykonane są produkty termokurczliwe?

Rury termiczne oprócz polietylenu są również wykonane z następujących materiałów polimerowych:

• syntetyczny kauczuk fluorowany (fluoroelastomer);
• polimery z grupy poliolefin;
• chlorek winylu;
• poliwinyliden;
• politetrafluoroetylen (teflon);
• tereftalan polietylenu (poliester).

Zakres temperatur pracy wyrobów termokurczliwych zależy również od materiału (przerwa jest ogromna: od -60 do +260 stopni).

Podstawowe wymagania i właściwości

Rurka termokurczliwa wykonana z materiałów polimerowych posiada wyjątkowe właściwości:

1. Odporny na wysokie temperatury.
2. Nie próbuj go rozciągać, ma wytrzymałość co najmniej 15 MPa.
3. Odporność na kwasy, zasady i inne produkty ropopochodne.
4. Wytrzymuje napięcie robocze do 1000 V.
5. Elastyczny.
6. Łatwo zdeformowany.
7. Nietoksyczny.
8. Niepalny.
9. Posiada możliwość hermetycznego zaciskania przedmiotów o złożonej tłoczonej powierzchni, co zapewnia ochronę mechaniczną i izolację elektryczną.
10. Wystarczająco prosta instalacja, która nie wymaga specjalnej wiedzy i umiejętności.
11. Niska cena.

Obszar zastosowań

Największe zastosowanie znalazła rurka termokurczliwa jako zamiennik tradycyjnej taśmy izolacyjnej do prac elektrycznych.Znajduje zastosowanie jako główny składnik osłonek termokurczliwych. Za jego pomocą można przywrócić uszkodzoną warstwę izolacyjną przewodów.

Często jako zabezpieczenie antykorozyjne stosowana jest rura termokurczliwa, za pomocą której gumowane są rolki i rolki przenośnika.

Zastosowanie takiej rurki termokurczliwej nie ogranicza się tylko do właściwości izolacyjnych, można ją wykorzystać do znakowania żył kabla lub drutu, co ułatwia dalszą pracę i eksploatację przewodników. W takim przypadku weź rurki w różnych kolorach lub z oznaczeniami literowymi.

Jak oznaczyć przewody rurką termokurczliwą, zobacz ten film:

Taki produkt polimerowy znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle chemicznym, rafineryjnym i lotniczym, w radiotechnice, motoryzacji i telekomunikacji. Rury służą do ochrony układów paliwowych i hydraulicznych przed zewnętrznymi wpływami mechanicznymi.

Odmiany

Rodzaje rur termokurczliwych zależą od ich konstrukcji i zasady montażu.

Spoiwo

Skurcz kleju do drutów stał się powszechny. W ich urządzeniu charakterystyczną cechą jest wewnętrzna warstwa kleju, dzięki której w momencie ekspozycji termicznej uzyskuje się bardziej niezawodne uszczelnienie. Dzięki klejowi rurka uszczelnia złącze przewodów, co prawie idealnie chroni przed wilgocią. Współczynnik skurczu takich rur wynosi ponad 300%.

Grubościenne

Ze względu na niski koszt i łatwość montażu, szeroko stosowane są również rury grubościenne. Wykonane są z poliolefin. Produkty te są produkowane w dwóch rodzajach, niektóre z nich są zdolne do tłumienia spalania, inne nie mają takiej zdolności. W pierwszym przykładzie wykonania do produkcji wykorzystuje się substancje niepalne, a jeśli otwarty ogień nie spadnie na taką rurę podczas spalania, to stopniowo gaśnie sam. Takie rury znalazły zastosowanie w branżach o dużym zagrożeniu wybuchem oraz w przemyśle wojskowym.

Specjalny

Rury te są używane, gdy wymagane są dodatkowe właściwości. Na przykład produkty, które mogą wytrzymać napięcie robocze powyżej 1000 V, są używane w sieciach elektrycznych wysokiego napięcia. Wytwarzają świetlówki typu fluorescencyjnego, w ciągu dnia gromadzą światło, a nocą je emitują. Ta opcja jest szeroko stosowana w pomieszczeniach o słabym oświetleniu. Są rurki karbowane, zakrywają uchwyty elektronarzędzi.

Specyfikacje i parametry

Jednym z parametrów wyrobów termokurczliwych jest ich odporność na różne środowiska pracy. Opierając się na tej charakterystyce, rury są następujących typów:

• odporna na ciepło;
• stabilizowany światłem;
• olejoodporny;
• odporny na benzynę;
• odporny chemicznie.

Rurki są okrągłe, owalne i spłaszczone. Nie ma to praktycznie nic wspólnego z instalacją, wszystko służy wyłącznie ułatwieniu transportu i przechowywania. Produkty owalne i spłaszczone mają cienkie ścianki i są transportowane i sprzedawane w kręgach. Rurki grubościenne i klejowe mają okrągły kształt, są dostarczane w przekroju, nie są skręcane w kręgi, aby uniknąć załamań.

Ważnym parametrem jest współczynnik skurczu, wartość ta wskazuje, ile razy skurcz cieplny drutów może zostać zmniejszony. Im większa liczba, tym lepiej, waha się od 1: 2 do 1: 6. Ale odpowiednio produkty o wysokim współczynniku skurczu są droższe.

Głównym parametrem elementów termokurczliwych jest średnica przed i po skurczu. Zaleca się dobieranie rurek o wartości średnicy po skurczu nieco mniejszej niż średnica zaciskanego drutu.

Charakterystyka skurczu cieplnego jest opisana w tym filmie:

Wymagane narzędzie

Aby skurcz termiczny działał zgodnie z przeznaczeniem, należy go przede wszystkim podgrzać. Oznacza to, że potrzebne będą wszelkie źródła ogrzewania.To może być:

• suszarka przemysłowa;
• Opalarka;
• palnik na gaz propan-butan (najważniejsze jest ustawienie go tak, aby płomień był miękki i żółty);
• zwykła suszarka do włosów w gospodarstwie domowym;
• lżejsze lub zapałki.

Najważniejsze jest stworzenie strumienia gorącego powietrza lub otwartego ognia. W niektórych nagłych przypadkach, gdy nic nie jest pod ręką, zanurzają nawet rurkę we wrzącej wodzie.

Najlepszą opcją byłaby przemysłowa suszarka do włosów lub opalarka, gdyż urządzenia te są bezpieczne i wygodne w użytkowaniu, można nimi regulować temperaturę. W zestawie znajdują się również dodatkowe nasadki ułatwiające montaż w trudno dostępnych miejscach. Ale takie narzędzie nie jest tanie, kupowanie go tylko w celu zaizolowania połączeń przewodów w puszce przyłączeniowej nie jest ekonomicznie opłacalne. Będzie dobrze, jeśli możesz go wypożyczyć lub pożyczyć.

Kurczenie się

Bardzo łatwo jest usiąść rurkę własnymi rękami w miejscu, w którym podłączone są przewody, dzieje się tak tylko w przypadku, gdy nie są wymagane specjalne umiejętności i zaproszenie specjalisty.

Najważniejsze jest, aby nie zapomnieć o założeniu go na jeden z przewodów, zanim zostaną podłączone do wspólnej jednostki elektrycznej.

A następnie wykonaj określoną sekwencję:

1. Wcześniej rurkę należy podgrzać do połowy wymaganej temperatury. W przypadku produktów cienkościennych ten punkt można pominąć, ale w przypadku rury o grubych ściankach i dużej średnicy należy to zrobić.
2. Nałożyć rurkę na złącze i rozpocząć ogrzewanie. Staraj się nie przekraczać temperatury określonej przez producenta. Jeśli używasz opalarki, możesz to łatwo zrobić, ustawiając ją na żądane stopnie. Należy pamiętać, że przekroczenie wymaganej temperatury może spowodować przegrzanie materiału, a rura może się stopić lub skręcić, lub skurcz okaże się falisty. Podgrzewaj od połowy dopasowywanego elementu.
3. Gdy środkowa część jest mocno osadzona na powierzchni złącza, zacznij przesuwać źródło ciepła na przemian w obu kierunkach. Przesuwaj płomień lub strumień powietrza stale i równomiernie od środka do krawędzi, aby uniknąć przegrzania w jednym miejscu.
4. Prawidłowy skurcz jest gładki, nie powinno być na nim wybrzuszeń ani nierówności. Jeśli używasz tubki z klejem, pamiętaj, że klej powinien wypłynąć na krawędziach po zakończeniu skurczu. Pozwól zmontowanemu termokurczowi całkowicie ostygnąć.

Jak używać folii termokurczliwej, zobacz następujące filmy:

Przydatne porady

• Jeśli używasz grubościennej rury, najpierw odtłuść powierzchnię, którą będzie zaciskać. Aby to zrobić, namocz szmatkę w niezawierającym tłuszczu rozpuszczalniku i wytrzyj.
• Bardzo ważne jest, aby wybrać optymalną temperaturę skurczu. Dobry producent zawsze wskaże tę liczbę na samej tubie lub na ogólnym opakowaniu (zapytaj sprzedawcę). Jeśli nie ma takich danych, skup się na temperaturze od 120 do 150 stopni.
• Przed osadzeniem rury na metalowych powierzchniach należy je usunąć papierem ściernym.
• Jeśli zamierzasz osadzić rurkę na przewodach stalowych lub miedzianych o dużym przekroju, podgrzej je wstępnie. Materiały te mają wysoką przewodność cieplną, dzięki czemu w momencie skurczu ciepło może zostać usunięte z miejsca ogrzewania, co wpłynie na jakość.
• Przecinając rurkę, rób to ostrożnie, aby krawędzie były gładkie i pozbawione zadziorów. W przeciwnym razie podczas skurczu rura może pęknąć, skurczyć się nierównomiernie lub falować.

Jak widać, rura polimerowa jako materiał izolacyjny jest bardzo skuteczna, niezawodna i bezpieczna. W zasadzie każdy może sobie pozwolić na ich używanie. Przedział cenowy jest bardzo szeroki i zależy od producenta, rozmiaru, koloru, dostępności kleju oraz dodatkowych parametrów.W związku z tym ceną będzie jakość - albo są to niedrogie chińskie rury, albo 160 euro za 1 m od niemieckiego producenta o światowej renomie.