Wybór kabla do kuchenki elektrycznej i płyty grzejnej według typu i przekroju
Bezpieczeństwo eksploatacji klasycznej, indukcyjnej, halogenowej, szklano-ceramicznej kuchenki elektrycznej zależy od prawidłowego podłączenia do sieci elektrycznej. Ważne jest, aby wybrać odpowiedni:
- marka i przekrój kabli zasilających, przewodów;
- gniazdko elektryczne, wtyczka;
- maszyna wprowadzająca i RCD (difavtomat);
- schemat i sposób podłączenia do sieci.
Ponadto konieczne jest przydzielenie oddzielnej linii do zasilania kabla lub przewodu z panelu elektrycznego do podłączonego produktu i wykonanie uziemienia. Niedopuszczalne jest łączenie linii oświetleniowych i wylotowych z zasilaniem kuchenki elektrycznej Jest to bezpośrednio określone w PUE.
W celu prawidłowego rozwiązania problemu instalacji i podłączenia konieczne jest przestudiowanie paszportu zainstalowanego produktu, a także zaleceń producenta dotyczących instalacji i konserwacji. Zwykle niezbędne informacje są wskazane w instrukcji obsługi, która wraz z paszportem jest dołączana do każdego produktu przez producenta działającego w dobrej wierze. Ponadto podłączenie kabla kuchenki elektrycznej musi być wykonane zgodnie z instrukcjami PUE i inną dokumentacją regulacyjną i techniczną dotyczącą instalacji i obsługi produktów energochłonnych. Te same zasady muszą być przestrzegane dla piekarnika i płyty grzejnej.
Zadowolony
Cechy wyboru kabla do płytki
Producent nie zawsze uzupełnia kuchenkę elektryczną lub inne urządzenie kuchenne podobnego typu przewodami do podłączenia. A potem trzeba kupić drut. Jaką markę, sekcję i jaki materiał podstawowy wybrać? Kabel do płyty grzewczej, kuchenki elektrycznej, piekarnika dobierany jest z uwzględnieniem mocy produktu i fazy podłączenia. Pierwszy parametr jest wskazany w danych paszportowych, drugi zależy od liczby rdzeni kabla dostarczonego do pieca (trójżyłowy lub pięciożyłowy), a to już zależy od zasilania (jedno lub trójfazowe). Drut lub kabel musi mieć miedziane przewody. Zgodnie z wymaganiami PUE nie wolno łączyć kabli z przewodnikami aluminiowymi z produktami energochłonnymi.
Przekrój żył kabla dobierany jest w zależności od mocy produktu energochłonnego (kuchenka elektryczna, płyta grzewcza, piekarnik) oraz rodzaju zasilania zgodnie z tabelą:
Zasilanie płytki z sieci jednofazowej oznacza, że kabel musi mieć 3 żyły - fazową, zerową i uziemiającą, z trójfazowej 5 żył - są 3 żyły fazowe, zero i uziemienie.
Teraz musisz zdecydować o marce drutu. Wieloletnie doświadczenie w obsłudze produktów wskazuje, że najlepszymi kablami do podłączenia pieca elektrycznego są marki PVS i KG.
Informacje o markach przewodów i kabli PVS i KG
Skrót PVS oznacza przewód połączeniowy z winylu... Służy do podłączania urządzeń i urządzeń elektrycznych do sieci. Jest to produkt z przewodzącymi przewodnikami miedzianymi (od 2 do 5), zabezpieczonymi izolacją (każdy przewodnik) i zamkniętymi we wspólnej białej powłoce izolacyjnej.Konwencjonalne oznaczenie drutu, oprócz skrótu PVS, zawiera liczbę rdzeni i średnicę każdego rdzenia, na przykład oznaczenie PVA 3x4 jest rozszyfrowane w następujący sposób: winylowy przewód łączący z trzema przewodzącymi rdzeniami o średnicy 4 mm. PVA może wytrzymać napięcie 450 V. Materiał izolacyjny nie wspomaga spalania, co klasyfikuje drut jako standardowy produkt pod względem odporności ogniowej. Ma wysoką wytrzymałość i odporność na zginanie. Drut można stosować w wilgotnych i nieogrzewanych pomieszczeniach. W zależności od warunków pracy trwa od 6 do 10 lat. Niska cena sprawia, że jest popularny przy podłączaniu pieców elektrycznych o różnych pojemnościach.
Skrót KG oznacza elastyczny kabel. Rolę obudowy pełni specjalna guma. Wewnątrz kabla znajdują się również żyły miedziane cynowane w osłonie gumowej, a pomiędzy nimi znajduje się folia ochronna, której celem jest zapobieganie sklejaniu się w wyniku nagrzewania podczas pracy. Produkowane przez producentów z liczbą żył od 1 do 5. Przekrój rdzenia określa moc, jaką może wytrzymać kabel. Kabel może pracować w dość szerokim zakresie - od minus 40 do 50 0C do pomieszczeń o dużej wilgotności o napięciu do 660 V.
Symbol składa się ze skrótu KG, liczby przewodów fazowych i uziemiających, ze wskazaniem ich przekroju. Na przykład oznaczenie KG 3x5 + 1x4 jest rozszyfrowane w następujący sposób: 3 przewody fazowe o przekroju 5,0 mm2 i 1 odcinek uziemiający 4 mm2.
Niezależnie od tego, która marka zostanie wybrana do podłączenia elektrycznego urządzenia kuchennego, należy zakupić przewód lub kabel z marginesem długości, aby produkt można było przenosić. PVA i KG są łatwe w montażu ze względu na ich zwiększoną elastyczność i są po prostu połączone z płytą. Po podłączeniu do styków produktu końce drutu lub kabla należy usunąć z utleniania, cynować, a następnie zamocować w następujący sposób:
- kształtowanie i mocowanie za pomocą podkładek;
- wciskając się specjalne rękawy;
- przez końcówki typu TML.
Funkcje połączeń
Nowoczesne urządzenia elektryczne są dostępne w szerokim asortymencie i mają różne funkcje. Podłączenie do źródła zasilania odbywa się zgodnie ze schematem, który umożliwia podłączenie pieca do 220 V lub 380 V. Niezbędną moc zapewnia się dla określonej sieci, instalując specjalne zworki. Puszka połączeniowa na tylnej ścianie produktu ma obraz takiego schematu. Kolor izolacji rdzenia pomaga w wykonaniu prawidłowego połączenia. Przewód z czarną lub brązową izolacją jest podłączony do styku fazowego, niebieski do zera, żółto-zielony do masy. Zgodnie z międzynarodowym oznaczeniem w pobliżu takich zacisków znajdują się odpowiednio litery L, N i odwrócone oznaczenie litery T. Po bezpiecznym podłączeniu przewodu lub kabla do zainstalowanego produktu pozostaje tylko podłączyć go do panelu elektrycznego. Teraz za pomocą testera musisz sprawdzić poprawność połączenia. Pracę uważa się za zakończoną i produkt może być używany, jeśli producent wyposażył go w gniazdo do podłączenia kuchenki elektrycznej. A jeśli go nie ma, to należy dokupić wtyczkę Euro z trzema pinami na 25 ÷ 32 A i przewód PVA 3 x 2,5 w ilości co najmniej 2 m i wykonać niezbędne urządzenie łączące. Tester sprawdza poprawność podłączenia pod kątem braku zwarcia. (zwarcie) między każdym przewodem kabla a wtyczką przy braku kontaktu między masą a fazą, podczas gdy wszystkie przełączniki na produkcie muszą być nieaktywne. Ta sama kontrola jest przeprowadzana przy różnych trybach pracy przełączników. Odczyty rezystancji między 4 a 10 omów są uważane za normalne, gdy tryb jest ustawiony na 100 omów.
W każdym razie blok do podłączenia przewodu lub kabla zasilającego zawiera sześć zacisków zaciskowych i zawsze w dokumentach eksploatacyjnych lub na samym piecu znajduje się schemat ideowy, za pomocą którego można po zorientowaniu się samodzielnie podłączyć kabel piekarnika, kuchenki elektrycznej lub płyty grzewczej, jeśli jest to konieczne narzędzie i urządzenie pomiarowe (tester).
Sposób podłączenia kuchenki elektrycznej jest szczegółowo pokazany na tym filmie:
Aby zabezpieczyć przewód lub kabel, w panelu mieszkania lub domu zainstalowany jest różnicowy automat lub wyłącznik o charakterystyce C i RCD.
Uziemienie kuchenki elektrycznej
Kuchenka elektryczna musi być uziemiona. Wszystkie prace domowe są podzielone na 2 kategorie:
- obecność wspólnej pętli masy;
- brak pętli uziemiającej.
W pierwszym przypadku potrzebny będzie miedziany elastyczny drut o przekroju co najmniej 2,5 mm2, który należy ułożyć z panelu elektrycznego i podłączyć do korpusu płyty. W drugim przypadku pomoże zainstalowanie RCD, wykonanie zerowania (za pomocą ochronnego przewodu zerowego) lub obie metody razem.
Tam, gdzie nie ma scentralizowanego zasilania gazem, kuchenka elektryczna jest niezbędnym urządzeniem kuchennym, a jej działanie i okres użytkowania zależą od sposobu jej podłączenia. Wybierając kabel lub drut, należy wybrać odpowiednią markę, przekrój przewodu i jego ilość, a także zwrócić uwagę na producenta tego produktu. I nie zapominaj, że prąd elektryczny jest źródłem zwiększonego niebezpieczeństwa, prowadzącego do niepożądanych konsekwencji. Dlatego lepiej powierzyć instalację kuchenki elektrycznej specjalistom, którzy znają wszystkie zawiłości takiego połączenia, a także są dobrze zorientowani w niezbędnych materiałach, akcesoriach, osprzęcie i wiedzą, jak korzystać z urządzenia kontrolno-pomiarowego.
