Okablowanie otwarte (zewnętrzne) - zalety i wady, wymagania, cechy instalacji

Otwarte okablowanie to najłatwiejszy sposób ułożenia przewodów elektrycznych. W przeciwieństwie do ukrytego, nie układa się go w grubości konstrukcji budowlanych, ale nad ich powierzchnią. Jest rzadko używany w nowoczesnych domach. Jednocześnie metoda ta zajmuje znacznie mniej czasu i wiąże się z mniejszymi kosztami pracy niż ułożenie linii zamkniętej. Nie ma również potrzeby odpryskiwania, dzięki czemu praktycznie nie narusza się integralności sufitu i ścian.

Jeśli nie planujesz przeprowadzać okablowania w stylu retro w całym domu, metodę otwartą najlepiej stosować tylko w niektórych obszarach, na przykład w przypadku, gdy trzeba nieco rozszerzyć linię. W przeciwnym razie duża liczba drutów, które są doskonale widoczne gołym okiem, zepsuje wnętrze.

Instalacja otwartego okablowania wymaga starannego przygotowania. Ta metoda instalacji wiąże się z pewnymi zasadami, które wymagają ścisłego przestrzegania.

Wymagania dotyczące instalacji okablowania elektrycznego typu otwartego

Oto podstawowe zasady, których należy przestrzegać podczas układania otwartego okablowania w mieszkaniu.

Zaniedbanie ich jest naruszeniem norm bezpieczeństwa elektrycznego i może spowodować zwarcie i awarię linii. Więc:

• Zabrania się układania rurociągów pod rurociągami, na których gromadzi się kondensat.
• W pobliżu kabli nie powinno być żadnych emiterów ciepła.
• Nie zaleca się używania prostego rurociągu do układania takiej linii. Pożądane jest, aby kabel miał dodatkową ochronę. W zależności od lokalizacji okablowania może być sztywny lub elastyczny, a także ekranowany.
• Jeśli przewód jest ułożony w niszach hydraulicznych, nie należy używać skrzynek przyłączeniowych, jeśli nie można szybko uzyskać dostępu do linii elektroenergetycznej.
• Łączenie żył kabli ze sobą jest możliwe tylko w specjalnych puszkach przyłączeniowych.

Konieczne jest zapewnienie możliwości łatwego dostępu do osłony tego ostatniego. Jeśli wilgotność w pomieszczeniu jest dostatecznie wysoka, na pokrywach puszek instaluje się uszczelki poprawiające szczelność.

• Warstwa ochronna przewodu musi pozostać nienaruszona na całej jego długości, aż do podłączenia przewodów do gniazdka, wyłącznika lub urządzenia elektrycznego.

• Do mocowania kabla zaleca się stosowanie plastikowych klipsów dopasowanych do średnicy przewodu. Odległość między zaciskami nie powinna być zbyt duża, w przeciwnym razie przewodnik ugnie się pod własnym ciężarem. Konieczne jest umieszczenie wsporników po obu stronach drutu, a także zainstalowanie zacisków w pobliżu punktów podłączenia do elementów elektrycznych. Jeśli kabel układany jest poziomo, to wsporniki powinny znajdować się w odległości nie większej niż 40 cm od siebie przy mocowaniu nieopancerzonego przewodu i 75 cm w przypadku drutu z opancerzoną powłoką. Jeśli otwarte przewody elektryczne są ułożone pionowo, maksymalny odstęp między zaciskami nie powinien przekraczać 1 m.
• Podczas instalowania konwencjonalnych przewodów z powłoką ochronną w kierunku poziomym odstęp między wspornikami nie powinien być większy niż 25 cm, aw kierunku pionowym - 40 cm.Odległość od elementu elektrycznego do najbliższej zapadki nie powinna przekraczać 10 cm.
• Jeśli drut wymaga zgięcia, minimalny promień gięcia powinien wynosić 8 cm.
• Jeśli linia przecina rurociąg nieelektryczny, minimalny odstęp między nimi powinien wynosić 3 cm.

Podczas prowadzenia kabla przez ścianę zaleca się użycie rurki izolacyjnej, aby zabezpieczyć go na tej długości.

Cechy instalacji linii elektrycznej typu otwartego

Otwarta metoda instalacji przewodów elektrycznych jest najczęściej stosowana przy układaniu przewodów nad listwą przypodłogową, na styku ścian z płytami sufitowymi, a także w rogach pomieszczeń. Zastosowany przewodnik musi być idealnie płaski.

Jeśli odsłonięte okablowanie jest zainstalowane w mieszkaniu z podwieszanymi sufitami, kabel należy przymocować do ścian. Przy dużej liczbie przewodów warto skorzystać z kanałów przepustowych.

W żadnym wypadku nie należy po prostu poprowadzić przewodu elektrycznego wzdłuż podwieszanego sufitu. Montaż puszek rozgałęźnych i rozgałęźnych należy wykonać tak, aby dostęp do nich nie był utrudniony.

Przykład montażu gniazdka z otwartym okablowaniem na wideo:

Zalety i wady okablowania zewnętrznego

Jak każda inna metoda układania komunikacji, instalacja otwartego okablowania ma swoje wady i zalety. Korzyści obejmują:

• Łatwość instalacji.
• Minimalne naruszenie integralności ścian (sufitu).
• Nie ma potrzeby dodatkowego wyposażenia.

Ma otwarte okablowanie i ma wady. Są one następujące:

• Nieatrakcyjny wygląd.
• Konieczność uwzględnienia standardów technicznych pomieszczenia.
• Konieczność ścisłego przestrzegania norm bezpieczeństwa przeciwpożarowego i elektrycznego.

Oczywiście okablowanie zewnętrzne nie zawsze wygląda nierealnie w mieszkaniu. Na przykład linia vintage w stylu retro może być świetnym dodatkiem do wnętrza i nadać domowi uroku vintage. Ale po pierwsze elementy do takiego okablowania są drogie, a po drugie warto je zainstalować tylko wtedy, gdy projekt pomieszczenia jest zaprojektowany w odpowiednim stylu.

Przykład gotowego otwartego okablowania elektrycznego ułożonego w kanałach kablowych na wideo:

Sztywne okablowanie rurowe

Ostatnio wiele osób odkrywa sposób instalacji zewnętrznego okablowania za pomocą sztywnych rur z tworzywa sztucznego. W tym przypadku kable umieszcza się wewnątrz rurociągów, które następnie mocuje się do ścian na specjalnych wspornikach. Aby ułatwić ten montaż, opracowano dużą liczbę urządzeń pomocniczych (trójniki, tuleje kablowe, trójniki).

Główną zaletą takiej instalacji jest wysoki stopień ochrony przewodów elektrycznych przed działaniem wody, a także przed uszkodzeniami mechanicznymi.

W związku z tym ta metoda instalacji jest najczęściej stosowana w piwnicach, garażach i piwnicach. Nie oznacza to jednak, że okablowanie zewnętrzne nie może być układane w ten sposób w domku letniskowym, mieszkaniu miejskim lub wiejskim domu, ponieważ zewnętrzne rury izolujące wyglądają dość atrakcyjnie.

Cechy okablowania powierzchniowego montażu w rurach IRL

Podczas układania linii elektrycznej w rurach izolacyjnych należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach:

• Rurociągi należy mocować do ścian w taki sposób, aby odległość między nimi wynosiła 80 cm, natomiast odległość od urządzenia lub elementu elektrycznego do najbliższego osprzętu wynosiła co najmniej 10 cm.
• Możliwe jest łączenie kabli ze sobą tylko na zaciskach elementów elektrycznych lub wewnątrz specjalnych puszek połączeniowych.

Niedopuszczalne jest podłączanie przewodów w rurach.

• Promień gięcia rurociągów powinien być co najmniej 6 razy większy niż ich średnica.

Do tego typu instalacji dostępne są specjalne elementy mocujące. Ich listę można znaleźć zarówno w Internecie, jak iw specjalistycznej literaturze.

Jeśli z jakiegoś powodu nie można kupić specjalnych obejm, do montażu rur izolacyjnych można użyć zwykłej taśmy perforowanej konstrukcyjnej. Aby to zrobić, musisz odciąć kawałek o wymaganej długości od motka i przymocować go do powierzchni. Łączniki końcowe należy wykonać pod kątem i nieco od siebie, aby taśma nie zwisała. Następnie rurę mocuje się opaskami na całej długości. Czasami, jeśli nie można uzyskać specjalnych zacisków, mocowanie za pomocą perforowanej taśmy może być całkiem dobrym rozwiązaniem.

Przykład instalacji rurociągu do okablowania elektrycznego na wideo:

Wymagane narzędzia do okablowania rur

Ta metoda instalacji nie wymaga wielu narzędzi. Do pracy będziesz potrzebować:

• Znakowanie sznurkiem.
• Perforator (do pracy ze ścianami betonowymi). To urządzenie będzie również wymagało wiertła o wymaganej średnicy.
• Linia pionu.
• Ruletka.
• Młotek.
• Poziom budynku.
• Piła do metalu.

Aby połączyć w trudnych obszarach, potrzebujesz dwóch złączek, a także pofałdowania. Montaż rurociągów odbywa się w taki sposób, aby wilgoć nie gromadziła się w nich. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na jakość gumowej uszczelki, która jest instalowana na styku rury z elementem elektrycznym.

Zaleca się stosowanie wzmocnionych uszczelek odpowiednich do średnicy rury izolacyjnej. Podczas instalacji mankiet powinien penetrować niewielką część produktu do okablowania.

Jeśli nie ma kołnierza uszczelniającego, zaleca się wprowadzenie drutu od dołu.

Zalety i wady metody

Zalety instalowania przewodów elektrycznych w rurach izolacyjnych obejmują:

• Łatwość instalacji.
• Dodatkowa ochrona przewodów przed uszkodzeniami mechanicznymi i wilgocią.
• Atrakcyjny wygląd.

Wady tej metody są następujące:

• Konieczne jest dokładne wymiarowanie rur.
• Wymaganych jest sporo akcesoriów.

Ogólnie rzecz biorąc, instalacja odsłoniętych przewodów w rurach jest dość działającą metodą, która pozwala niezawodnie chronić kable przed uszkodzeniem i nadać linii elegancji.

Wniosek

W tym materiale rozmawialiśmy o tym, czym jest otwarte okablowanie, jakie są jego cechy i jak jest instalowane na różne sposoby. Te informacje pomogą Ci zdecydować o rodzaju okablowania i, jeśli to konieczne, samodzielnie ułożyć linię zasilającą.