Bedrading in een privéwoning - van diagram tot installatie

Het moderne menselijke leven kan absoluut niet comfortabel zijn zonder elektriciteit. Als het afwezig is, lijkt het alsof het leven is gestopt, omdat elk huishoudelijk apparaat of elektrisch gereedschap een elektrische aansluiting vereist. Soms is het zonder elektriciteit zelfs niet mogelijk om voedsel te koken, om nog maar te zwijgen van de normale verlichting van het huis. Daarom, als u aan constructie denkt, moet het bedradingsschema in een privéwoning een prioriteitsprobleem zijn dat speciale aandacht verdient. Het is noodzakelijk om alles tot in het kleinste detail te overdenken en te berekenen, zodat geen enkele fout of onnauwkeurigheid bij het leggen en aansluiten van het elektrische netwerk in de toekomst zal leiden tot het uitvallen van huishoudelijke apparaten, of, erger nog, tot brand en brand.

Wat is er nodig voor een circuit?

Het bedradingsschema in een privéwoning is een tekening waarop alle belangrijke voedingen zijn aangebracht:

• Inleidende lijn, die wordt uitgevoerd door een tak van de hoofdstroomleiding naar het huis zelf.
• Installatieplaats van het schakelbord.
• Beschermende apparaten en elektriciteitsmeter.
• Installatielocaties van kabeldozen, schakelaars en stopcontacten in kamers en gebouwen.
• Bedradingsroutes voor elektrische bedrading van kabeldozen naar schakelapparatuur.
• Plaatsen van installatie van elementen van het verlichtingsnetwerk (kroonluchters, schansen, lampen).

Tegen de tijd dat u de elektrische bedrading in huis doet, is het raadzaam om al duidelijk te bepalen waar de belangrijkste huishoudelijke apparaten zich zullen bevinden - een koelkast, een airconditioning, een wasmachine, een boiler, een vaatwasser. Dit is nodig om de stopcontacten direct naast de apparatuur te monteren en ze niet over de hele draagruimte uit te rekken.

Als uw gebouw behoort tot een typisch gebouw dat is gebouwd door een bouwbedrijf (omdat ze nu hele cottage-dorpen bouwen), dan moet u een bouwproject en een bedradingsschema krijgen. In het geval dat de constructie onafhankelijk wordt uitgevoerd, ontwikkelen ze voor elk huis hun eigen persoonlijke schema. Maar in beide versies zijn de belangrijkste doelen van het circuit hetzelfde:

1. Als u een kant-en-klare schematische tekening heeft, kunt u een lijst maken met materialen die nodig zijn om de bedrading in huis te voltooien. Dit helpt u geld te besparen. Dat wil zeggen, met een lijst bij de hand, kunt u door verschillende winkels gaan, rustig beslissen, de hoogste kwaliteit en meest geschikte elektrische goederen kiezen voor de prijs. U koopt niets overbodig en bespaart uzelf tegelijkertijd van de situatie dat de installatie al wordt uitgevoerd, maar sommige materialen zijn niet genoeg en u rent dringend naar de eerste winkel die u tegenkomt om ze tegen elke prijs te kopen.
2. Het bedradingsschema maakt het mogelijk om de maximale belasting van elke elektrische eenheid te bepalen, waarmee u de doorsnede van de draden correct kunt selecteren, het totale vermogen kunt berekenen, de benodigde beschermende apparaten en de inloopkabel kunt selecteren.
3. Het diagram helpt u ook om de werkvolgorde competent en rationeel te plannen.

Papierwerk

Wees voorbereid op het feit dat elektrische bedrading in een privéwoning ook je zenuwen nodig heeft, want om toestemming te krijgen om werk uit te voeren, heb je nodig:

1. Neem contact op met de organisatie die de hoogspanningslijn op de balans heeft staan, waarvan de planning is dat de ingang wordt aangesloten. Voor deze aansluiting moeten zij technische specificaties (TU) afgeven.
2. De volgende is een organisatie of een commercieel bedrijf, dat volgens de verstrekte technische voorwaarden een project zal opstellen.
3. Nogmaals, de voedingsorganisatie moet overeenstemming bereiken over het project en een aanvraag voor aansluiting schrijven (op de hoofdlijn moet dit door hun elektriciens worden gedaan).
4. De gemaakte invoerlijn moet worden getest door een speciaal elektrisch laboratorium, waarna een protocol wordt afgegeven waarin staat dat de invoer de test heeft doorstaan ​​en geschikt is voor gebruik.
5. Nu wordt de inloopkabel naar het schakelbord gevoerd en aangesloten op de ingang van de elektriciteitsmeter, die moet worden verzegeld door de vertegenwoordigers van de voeding. Nadat de meter, doe-het-zelf bedrading in huis heeft gedaan, of u kunt specialisten uitnodigen, heeft u geen andere organisaties meer nodig.
6. Het laatste dat u nog moet doen, is een overeenkomst sluiten met de energieleveringsorganisatie voor de levering van elektriciteit van hun kant en voor de tijdige betaling van het verbruikte kilowattuur van u.

Invoer plannen

Het belangrijkste verschil tussen een elektricien in een appartement en in een woonhuis is de implementatie van de input. In gebouwen met meerdere verdiepingen komt de invoer in de controlekamer en van daaruit loopt de bedrading al naar de appartementen. En voor een privéwoning is het noodzakelijk om een ​​gelaagdheid uit te voeren vanaf de hoofdlijn die in de buurt passeert. Betrouwbaarheid, kwaliteit en veiligheid van de stroomvoorziening zijn afhankelijk van hoe competent en correct u het doet. Er zijn twee mogelijkheden:

• Installatie van luchtinlaat met een kabel of geïsoleerde draad.
• Ondergrondse kabelingang leggen.

Voordat u een inleidende lijn voor een privéwoning legt, is het erg belangrijk om erover na te denken en deze zo te plannen dat deze bestand is tegen harde wind en ook niet het gevaar van een elektrische schok voor een persoon met regenachtig, sneeuwachtig of nat weer met zich meebrengt.

Luchtinlaat

Een dergelijke toegang door de lucht omvat het trekken van een draad of kabel van de dichtstbijzijnde ondersteuning van de hoofdstroomleiding naar de constructie van de behuizing.

Ik wil u meteen waarschuwen dat de luchtinvoer rationeel zal zijn als de afstand van de steun tot het huis minder dan 20 m is.In het geval dat de overspanning meer dan 20 m is, moet u nog een extra ondersteuning installeren, die zich mogelijk op het grondgebied van uw site bevindt. Deze maatregel is nodig om de mechanische belasting van de draad te verminderen. Bij een zeer grote overspanning bestaat de mogelijkheid dat de draad breekt onder invloed van harde wind of onder eigen gewicht.

Hoe een luchtinlaat correct maken?

1. Het is noodzakelijk om een ​​gat in de muur van het gebouw te boren en een stuk metalen buis of een speciale plastic golf erin te steken (de diameter van het gat en de buis is afhankelijk van de sectie van de ingangsdraad).
2. Aan de muur buiten het huis wordt een beugel bevestigd met een isolator erop geïnstalleerd.
3. Nu is het nodig om de staalkabel tussen de twee isolatoren te spannen (één op de beugel, de tweede op de traverse van de steun waaruit de takken zijn gemaakt).
4. De inloopdraad of poolkabel wordt aangesloten op de lijndraden. Vervolgens wordt het langs de kabel naar het huis gelegd, waar het door het gat in het gebouw wordt getrokken. Elke 0,5-0,6 m is het raadzaam om de draad met kunststof of metalen klemmen aan de gespannen staalkabel te bevestigen.

Dat is alles, de inloopkabel is het gebouw binnengekomen, waar het naar het schakelbord wordt gevoerd. Zoals je kunt zien, niets ingewikkelds, maar hier moet rekening worden gehouden met enkele nuances:

• Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat er voldoende spanning op de staalkabel staat.
• De draad moet losjes aan de kabel worden bevestigd, zonder spanning.
• De afstand van de grond tot de draad mag niet minder zijn dan 3,5 m.
• De kabel en de inleidingsdraad die er over de gehele lengte aan is bevestigd, mag geen bijgebouwen, bomen of hoge struiken raken.
• De plaats waar de draad rechtstreeks het huis binnenkomt, moet worden afgesloten. Nadat het in de buis is getrokken, moet alle resterende ruimte worden gevuld met polyurethaanschuim.Je kunt ook een andere optie gebruiken: druk stevig aan met minerale wol van onbrandbaar materiaal.

De beste optie voor luchttoevoer naar een huis is een zelfdragende geïsoleerde draad (zelfdragende geïsoleerde draad). Ten eerste is de isolatie gemaakt van materialen die geschikt zijn voor gebruik in omstandigheden van zonlicht en neerslag en die ook bestand zijn tegen aanzienlijke temperatuurschommelingen. Ten tweede bevindt zich onder de isolerende laag, naast de aluminium geleiders, een stalen kabel. Dat wil zeggen, bij het installeren van een dergelijke draad is het niet nodig om een ​​afzonderlijke ondersteunende kabel uit te rekken.

Als een enkelfasige spanning (220 V) nodig is voor de bouw van particuliere woningen, dan is een tweeaderige draad nodig. In het geval dat een driefasige spanning (380 V) nodig is, is een vieraderige draad vereist. De minimale doorsnede van SIP-draden is 16 mm².

Hoe de installatie van de luchtinvoer van elektriciteit wordt uitgevoerd, is te zien in deze video:

Ondergrondse input

Het in de grond leggen van de inloopkabel heeft een aantal voordelen ten opzichte van de luchtmethode:

1. De betrouwbaarheid wordt verhoogd doordat de kabel niet wordt blootgesteld aan plotselinge temperatuurschommelingen, atmosferische neerslag, harde wind.
2. De stijl en het architectonisch ontwerp van de site hebben een complete uitstraling, dat wil zeggen dat ze niet worden bedorven door een uitgerekte kabel met een vaste draad of extra ondersteuning. In de regel hebben daarom alle luxe cottages en landhuizen een ondergrondse aansluiting.
3. Als dit een landhuis is waar mensen alleen in de zomer wonen en in de winter de woningbouw leeg is, bestaat de kans dat hooligans of vandalen de luchttoevoer stelen. Dit is onwaarschijnlijk in ondergrondse installaties.
4. In het geval van kortsluiting en het optreden van een elektrische boog aan de ondergrondse ingang, is er praktisch geen mogelijkheid dat eigendommen en mensen kunnen worden beschadigd. En met een luchtinlaat kan een opgetreden brand zich uitbreiden naar gebouwen. Een hoge brandveiligheid bij het leggen van kabels in de grond is dus een zeer belangrijk voordeel, vooral bij houten huizen.

Maar niet alles is perfect, de grond is ook behoorlijk agressief. De chemische samenstelling van de grond kan na verloop van tijd corrosieve processen veroorzaken, waardoor de kabelmantel onbruikbaar wordt. In dit geval kan de grond zelf verzakken en opzwellen, bewegen en bevriezen. Ook grondwater, knaagdieren en micro-organismen, maar ook de druk van de wortels van grote bomen zullen een impact hebben. Als u besluit om elektriciteit via een ondergrondse methode naar het huis te brengen, zorg er dan voor dat u de kabel beschermt en leg deze in een plastic of metalen buis.

Wel, het grootste nadeel van de ondergrondse input is opgraving. Ten eerste moeten ze worden gecoördineerd met allerlei organisaties, die mogelijk iets in dit land hebben gelegd: water, gas of rioolbuizen; verwarmingsnet; hoogspanningskabel stroomlijnen; telefoon communicatielijnen. Ten tweede, om de kabel in de grond te leggen, moet je een greppel graven, en dit is een extra (en behoorlijke) kost. Het zelf doen kost veel tijd en moeite. Als u iemand inhuurt om grondwerken uit te voeren, geef dan geld uit in geld.

Om de reikwijdte van het werk beter te begrijpen, raden we aan de volgende video te bekijken:

Dus voordat u de elektrische bedrading in huis maakt, weegt u eerst de voor- en nadelen af, houdt u rekening met de voor- en nadelen en kiest u de meest geschikte optie voor het uitvoeren van de invoer. En als u klaar bent met de externe voeding, kunt u veilig doorgaan met de installatie van de interne.

Berekening van belasting

Doe-het-zelf installatie van elektrische bedrading in een privéwoning vereist voorbereidend hoofdwerk, dat wil zeggen mentaal werk, namelijk dat u moet berekenen wat voor soort belasting uw elektrische thuisnetwerk zal hebben.Om het u gemakkelijker te maken, verdeelt u alle elektriciteitsverbruikers in groepen:

• Verlichtingselementen.
• Keukenapparatuur (koelkast, afzuigkap, broodmachine, elektrisch fornuis en oven, waterkoker en koffiezetapparaat, multikoker en magnetron, etc.).
• Low-power huishoudelijke apparaten en elektrische apparaten (computer, tv, stereo-installatie, enz.).
• Conditioners.
• Elektrische verwarming.
• Badkamerapparatuur (boiler, haardroger en wasmachine).
• Elektrisch gereedschap gebruikt in bijkeuken (hamerboor, elektrische boor, elektrische grasmaaier, pomp, enz.).

Tel de krachten van alle apparaten bij elkaar op. Corrigeer het resulterende cijfer door te vermenigvuldigen met 0,7 (dit is de algemeen aanvaarde gelijktijdigheidscoëfficiënt van het inschakelen van apparaten). Houd er rekening mee dat het vermogen van elke groep niet hoger mag zijn dan 4,5 kW. Bepaal op basis van de berekende belasting de doorsnede en het merk draden. Bedrading in een privéwoning gebeurt met koperdraden. Kies voor verborgen plaatsing de merken VVGng, PUNP, VVG, voor open plaatsing - PUGVP, PUGNP. De bedrading die in een privéwoning met dergelijke draden wordt gemaakt, heeft een behoorlijke levensduur (ongeveer 10 jaar), minimale verliezen en een veilige werking.

Verdeelbord

De normatieve plaats waar het scherm kan worden geïnstalleerd is op geen enkele manier gestandaardiseerd. De enige voorwaarde is dat het zich op ten minste 1 m van de pijpleidingen (dus alle leidingen - gas, water, riool) moet bevinden.

In welke ruimte het beter is om het schild te monteren is ook nergens gespecificeerd. Veel mensen installeren het liever in sommige bijkeuken, waar het handig is om te schakelen of bij de ingang van het huis. Probeer in ieder geval eenvoudige regels te volgen:

1. Deze ruimte mag niet brandgevaarlijk zijn (zoals een stookruimte). Bewaar geen gasflessen en brandbare stoffen in de buurt van het schakelbord.
2. Het is noodzakelijk dat de kamer waar de klep zich bevindt droog is, dat wil zeggen dat het niet wenselijk is om deze naast de badkamer te installeren.
3. Er moet vrije toegang tot het dashboard zijn, regel geen magazijn vanuit de kamer waar het zich bevindt.

Het paneel zelf bevat:

• elektriciteitsmeter;
• een inleidende machine, het is verantwoordelijk voor de stroomvoorziening van het hele huis;
• verschillende machines voor het verbinden van uitgaande stroomafnemers volgens hun indeling in groepen;
• reststroomapparaat (RCD), dat samenwerkt met een inleidende machine.

Het schild kan in een speciaal daarvoor gemaakte nis worden gemonteerd of gewoon aan de muur worden gehangen.

Als het huis op meerdere verdiepingen enorm is met baden, sauna's, garages, dan is één schild niet genoeg. In dergelijke gevallen worden op elke verdieping een inleidend paneel en extra panelen gemonteerd.

Interne planning van de stroomvoorziening

Er zijn twee manieren om elektrische bedrading in een privéwoning aan te brengen: open en verborgen. Laten we ze elk afzonderlijk afzonderlijk beschouwen.

Open bedrading

De open methode om draden te leggen wordt ook buiten genoemd en wordt meestal gebruikt in houten huizen.

Draden kunnen worden gelegd:

• in speciale plastic dozen;
• op porseleinen isolatoren met een speciale kabel (de zogenaamde retro-stijl).

Het diagram moet aangeven welke route u de kabels gaat leiden en de plaatsen markeren waar de bevestigingselementen (isolatoren) worden geïnstalleerd.

Voor open bedrading worden speciale schakelaars voor buitengebruik (stopcontacten, schakelaars) gebruikt.

Verborgen bedrading

Als de structuur beton is, met veel technologische holtes, wordt een verborgen methode voor het leggen van draden gebruikt. Het is moeilijker, omdat je eerst speciale groeven in de muren moet maken, groeven genaamd, waarin de draad of kabel zal worden gelegd.En daarna moeten de gelegde geleiders nog worden bevestigd met albast of gipsmortel.

Je hebt ook schakelaars en stopcontacten voor binnen nodig. Voordat ze worden geïnstalleerd, worden gaten in de muren gemaakt, de contactdozen worden er ook met behulp van een oplossing in bevestigd en pas dan worden de schakelapparaten gemonteerd.

Doe-het-zelf verborgen bedrading is eenvoudig, het enige dat problemen kan veroorzaken, kost veel tijd en moeite het maken van flitsers en gaten.

Regels en tips

Alles met betrekking tot elektrische werkzaamheden wordt geregeld door de Code of Electrical Installation Rules (PUE). Voor degenen die serieus betrokken zijn bij de installatie van elektrische bedrading, is het handig om op uw gemak kennis te maken met dit boek. Hier geven we de meest elementaire en belangrijke punten waarmee rekening moet worden gehouden voordat u de bedrading in huis met uw eigen handen uitvoert:

1. Alle kabeldozen, stopcontacten en schakelaars moeten gemakkelijk toegankelijk zijn (niet bedekt met behang, niet verborgen onder gipsplaten, niet vol met volumineus meubilair dat niet kan worden verplaatst).
2. De aardingsgeleider moet op de apparaten worden vastgeschroefd.
3. De schakelaars zijn gemonteerd op een hoogte van 60-150 cm vanaf het vloerniveau, de draden worden van boven naar beneden naar hen toe geleid.
4. Alle draadverbindingen moeten worden gemaakt in aansluitdozen. De verbindingsknooppunten moeten betrouwbaar zijn geïsoleerd; het is verboden koperen geleiders met aluminium te verbinden.
5. De stopcontacten zijn gemonteerd op een hoogte van 50-80 cm vanaf het vloerniveau. De afstand tussen stopcontacten en gasfornuizen, buizen, verwarmingsradiatoren mag niet minder zijn dan 50 cm.
6. De draden van de elektrische bedrading mogen de metalen bouwconstructies van het gebouw niet raken (vooral voor verborgen bedrading, houd hier rekening mee bij het leggen van draden in de groeven).
7. Er wordt rekening gehouden met het aantal stopcontacten per kamer bij 1 schakelapparaat per 6 m² Oppervlakte. De uitzondering is de keuken, je kunt er zoveel stopcontacten op monteren als je nodig hebt om alle huishoudelijke apparaten aan te sluiten.
8. Het horizontaal leggen van draden wordt niet dichter dan 15 cm bij het plafond en de vloer gebracht. De draden worden verticaal geplaatst op een afstand van 10 cm van deur- en raamopeningen. De draden van het elektrische netwerk mogen niet dichter bij gasleidingen dan 40 cm worden gebracht.

We hopen dat dit hele gesprek niet tevergeefs was. U begint zeker met de installatie van externe en interne stroomtoevoer naar uw huis door een diagram op te stellen. Bedenk met het hele gezin waar en wat voor soort apparatuur je wilt plaatsen, zet alles op papier, teken alle schakelaars en bedradingsroutes. Dit maakt het veel gemakkelijker om de hoeveelheid benodigde materialen te berekenen. Het enige dat overblijft, is om uw schema van papier naar echte muren over te brengen en het installatiewerk te doen.